Uhm, oke dit gaat misschien stom klinken, maar altijd als ik alleen thuis ben (wat nogal vaak het geval is) ben ik bang. Ik weet niet waarvoor, maar ik voel me dan een soort van ‘‘bedreigt’’ en ben ik bang dat er ‘‘iemand’’ is. Weet iemand hoe dit komt, en hoe ik ervoor kan zorgen dat het weg gaat?
Ergens snap ik het wel. Je kan tegenwoordig niet eens meer je eigen buren vertrouwen. Wat ik altijd doe, is gewoon lekker de muziek hard aan, en ga iets doen waardoor je niet merkt dat je alleen bent. Ga iets koken, of bakken, of bedenk een leuke choreografie op je favoriete liedje. Niemand die je ziet! Succes meis!
Dat heeft iedereen weleens, zo’n home alone gevoel. :’)
Geen horror films of spannende boeken meer lezen dus.
teveel enge films gekeken? miss moet je gewoon als je alleen thuis ben nuchter blijven nadenken en geen scenario’s in je hoofd halen. Als het goed is hoort er namelijk niks in je huis te zijn dat je bedreigd… succes.
Dat heb ik ook wel eens, dan ga ik gewoon beneden zitten, alle gordijnen gesloten en kijk ik iets grappigs op tv met het geluid hard aan.
Ja, ik keek nogal vaak horror films, daardoor is het dus een beetje gekomen. :’) Ja, het klinkt echt zo dom, maar ik ben gewoon bang voor geesten ofzo, terwijl ik wéét dat er niks gebeurt. :’)
Het klinkt niet dom hoor. :3
Heb je dan ooit ervaring met geesten gehad? :'O
heeft een vriendin van me ook, zij is ook heel snel bang voor dingen. soort van angstaanvallen.
probeer je er eens overheen te zetten en denk positief (:
als dit geen effect heeft zou ik het eens aankaarten bij de dokter, die kan je bijv. door sturen naar mensen die je leren om hiermee om te gaan.
O dat ken ik! Ik doe dan altijd alle lampen fel aan, muziek/tv aan, of ik ga een leuke film/serie kijken, dan ben ik daar zo in verdiept dat ik er niet meer aan denk.
Nee, gelukkig nooit ervaring mee gehad. (met geesten) En als ik alleen thuis ben ga ik meestal tegen m’n katten praten ofzo. :’) Maar het begint onderhand echt een groot probleem te worden, want ik ben ''s avonds in bed ook bang, ik ga altijd helemaal onder de dekens liggen, anders raak ik echt in paniek.
Ah als je katten hebt voel je je vast een stuk minder alleen! :'D
Misschien kun je zo’n klein lichtje/lampje kopen voor in je kamer? Helpt misschien wel een beetje. Of doe zachtjes de radio aan?
Ja bedankt, dat ga ik maar eens proberen denk ik!
lampen aan en laptoppen maar! 
dat dus. op de bank. met veel eten en de tv aan. en de gordijnen dicht.
Heb ik ook wel eens als ik alleen ben in de avond, maar ik heb een kat die altijd bij me ligt dus als ze ergens naar kijkt, kijk ik naar haar en als ze weer gaat liggen is er niks aan de hand zeg ik dan maar xd?
Zie het volgende bericht (:
Ben jij mij? Ik heb er de laatste tijd heel veel last van. “Bang dat er iets is”, ook iets van geesten, door van die fabeltjes dat als je kat naar de hoek van de kamer kijkt er een geest zit, of als er een vlinder in je woonkamer zit. Maar dat is allemaal niet waar. Ik paniekeer altijd helemaal zonder reden en meestal bel ik half-huilend mijn broer/ouders op of ze naar huis komen. Dan ga ik meestal in mn bed liggen en voordat ik het weet slaap ik al. Ik denk dat we gewoon nergens aan moeten denken en in bed moeten gaan liggen en slapen.
Jij bent mij. o_o
dat heb ik als het donker is. dan ben ik echt bang :
Als ik alleen moet slapen (dus niet met mijn vriend) ben ik ook altijd helemaal in paniek en moet de hond op mijn kamer slapen, en ik maak meteen de lamp aan als ik iets hoor.
ik ben 18 (over 3 maanden 19) en ik ben nog een schijterd.