Bang voor ziektes.

Lifestyle
#1

Ik ben dus bang voor ziektes.

Dit heeft te maken met dat dokters mijn niet geloofde. Ze dachten altijd dat er niks aan de hand was terwijl er uiteindelijk wel iets aan de hand bleek te zijn.
Hier door ben ik het vertrouwen kwijt geraakt in dokters. Ik wil ze graag geloven, maar het lukt me niet. Elke keer als ik een onderzoek laat doen denk ik… hé maar waar komen al die klachten dan vandaan?
Ik weet niet zo goed wat ik hier mee aan moet. Het maakt me telkens onzeker. Meestal ga ik naar de dokter terwijl ik weet dat me naar huis sturen met ach het gaat wel weer over. Maar inmiddels loop ik al zo lang rond met bepaalde klachten. Op die klachten wil ik verder niet te diep in gaan aangezien het een hoop tijd kost. Ik heb ook al anderen dokters geprobeerd maar telkens krijg ik het gevoel dat ik gewoon niet serieus word genomen.

Ik vroeg me af of iemand dit ook heeft en hoe je hier mee omgaat (of eigenlijk er vanaf komt).

#2

Het lijkt me een erg lastig probleem. Ik heb het zelf nooit gehad, dus kan je hier verder niet mee helpen.

Wat ik je wel wil vertellen is, dokters zijn niet voor niets dokters. Het kan zijn dat je huisarts die je altijd al hebt gehad, niet zo’n goede is en je liever overstapt. Maar het is onzin dat alle dokters maar wat zeggen. Ze zijn niet voor niets dokter he ! Het is hun beroep, natuurlijk nemen ze je serieus ! Anders waren ze wel ontslagen.

Dit voorkomt je probleem natuurlijk niet, maar hopelijk helpt dit je een klein beetje. =$
Heel veel sterkte ermee, ik hoop dat je er vanaf komt X

#3

Ik snap het… En op zich zou je moeten (kunnen) vertrouwen op dokters. Maar ik ben door mijn verleden gewoon echt het vertrouwen kwijt geraakt. Het heeft jaren geduurd voordat er bij mij bepaalde diagnoses werden gesteld en daar door vind ik het altijd heel erg lastig om een dokter te geloven.

Maar bedankt in iedergeval voor je berichtje :slightly_smiling_face:.

#4

Je kan er ook lering uit trekken om er op een andere manier mee om te gaan. Je kan vragen om een second opinion bijvoorbeeld. Ook kan je de dokter helpen om specifieker te zijn. Zo houd ik bijvoorbeeld een hoofdpijndagboek bij als ik klachten krijg met mijn migraine. Met die informatie kan een dokter veel meer dan alleen maar ‘ik heb steeds vaker migraine’.
De reden dat ze je wegsturen is namelijk vaak omdat 95% (misschien wel meer) van de gevallen ook echt niks is. Die ene kunnen zij er niet makkelijk uit plukken als je hetzelfde vertelt als de rest. Als dokter is het namelijk ook een flinke uitdaging om iets te ontdekken terwijl je lichaam zegt dat er niks aan de hand is.

Hopelijk kan je hier iets mee. Geef in elk geval niet op, als je overtuigd bent dat er iets is. Dring erop aan en maak ze duidelijk dat dit echt niet normaal is. Dan gaat een dokter er vaak al anders mee om.

#5

Oke, dit is echt heel lastig. Ik wil eigenlijk niet te veel informatie geven over mezelf (terwijl dat in anderen topics wel staat) maar ik heb niet zo veel zin om al mijn problemen weer op te schrijven. De meeste dingen zijn inmiddels wel bekend en daar wordt ook wel aangewerkt (om het zo maar te zeggen). Maar telkens weer als ik met een anderen klacht binnenstap wordt ik naar huis gestuurd met ‘ga maar gewoon sporten’ sporten helpt dus niet want daar krijg ik juist meer last van.

Ik word trouwens wel vaak doorgestuurd maar dat is pas nadat ik ongeveer 6 keer bij de dokter ben geweest.

Sorry voor mijn gezeur. Maar eigenlijk ga ik gewoon liever niet meer naar de dokter omdat ik weet dat het geen zin heeft.

#6

Up

#7

Je moet vertrouwen terugwinnen in dokters, probeer ze te geloven, gaat dit toch niet? Vraag een second opinion aan bij een andere dokter/ander ziekenhuis waar ze je nog niet helpen. Meestal doen ze dan iets meer hun best (aangezien het je second opinion is) en ze je nog niet kennen.

Hoop dat je hier wat aan hebt. Alles komt goed! :sob::muscle:

#8

Ik begrijp je, ik heb hetzelfde meegemaakt met mijn huisarts / artsen in het ziekenhuis. Waarschijnlijk komt het door je leeftijd. Tegen mij is een paar keer letterlijk gezegd: ‘vaak zie je ook mensen op deze leeftijd die denken dat ze iets hebben omdat ze aandacht willen, dat is bij jou ook’. Heel naar om te horen als je weet dat je wél wat hebt natuurlijk.

Als ik jou was zou ik een andere huisarts / ziekenhuis zoeken. Dat heb ik ook gedaan en meteen bij dat eerste onderzoek in het ziekenhuis werd duidelijk wat ik had en dat ik geopereerd moest worden. Heeft ruim een jaar geduurd allemaal. En inderdaad weer het vertrouwen in artsen terug proberen te krijgen, er zijn echt goede artsen die je wél geloven, je moet er alleen zelf naar op zoek als je eigen arts je niet gelooft.

#9

vind ik een heel goede tip, van dat dagboek. Dan kun je inderdaad ‘bewijzen’ hoe vaak je last hebt van iets, daar kan een dokter ook meer mee.

#10

Bedankt voor de reacties :slightly_smiling_face:.

Ik zit nu vooral met mijn knie. Ik ben vorig jaar eind juli gevallen met de fiets en heb hier door nog steeds erg veel last van mijn knie. Inmiddels (2 maanden terug) is er dan eindelijk een MRI gemaakt van mijn knie en daar kwam uit dat ik een ontsteking in me pees heb. Hier zit ik nu voor bij de fysio (voor de 2de keer) en nu lijkt er eindelijk een beetje vooruit gang in te komen. Niet zo zeer door de fysio maar meer door het intapen van mijn knie, daarmee wordt de pijn gewoon verlicht. Toch zou ik hier 2 tot 3 jaar nog heel veel last van kunnen blijven houden.

Maar goed misschien dat het inderdaad helpt om een dagboekje te maken met de momenten dat mijn knie pijn doet. Ik hoop dat het het voor de fysio ook helpt. Bedankt in iedergeval voor de adviezen :slightly_smiling_face:.

Mocht er iemand zijn die nog tips heeft of opmerkingen ofzo je mag het altijd vragen :slightly_smiling_face:. Misschien heb ik er wat aan.

#11

Wow, dit heb ik ook, door iets wat ik zelf heb meegemaakt maar ook door iets wat ze mijn meter hebben aangedaan, ik snap dus volledig wat je bedoelt maar ik weet niet hoe ik je kan helpen… Up voor jou dus!

#12

Bedankt voor je upje en reactie…

De laatste keer dat ik bij de dokter was ging het ook zoooo kut (sorry voor me taalgebruik, maar ik weet echt niet hoe ik het anders moet omschrijven). Ik kwam daar eigenlijk al met de gedachte dat als ik de vrouwelijke dokter had ik weer ‘met lege handen naar huis zou gaan’ en als ik de mannelijke dokter had ik wat serieuzer voor me gevoel werd genomen. Goed, toen die vrouw dus de deur open deed wist ik het al. Ik had net zo goed niet naar de dokter kunnen gaan.

Ik ga daar zitten en leg mijn verhaal nogmaals uit. De dokter luistert en geeft advies. Nou ja, advies… advies ze zegt (niet letterlijk) dat ik me aanstel en dat het tussen me oren zit (dat laatste heeft ze wel echt gezet). Ze heeft het tot wel 4 keer toe aan mij verteld. Ik zit al niet lekker in me vel (dit weet ze) en dan probeert ze mij er dus gewoon in te wrijven dat ik me aanstel. Nou ja ik barst dan gewoon echt in tranen uit. Ze heeft een keer naar me knie gekeken toen de wond er nog zat en toen het open was. Daarna heeft ze er nooit meer na gekeken terwijl ik altijd met dezelfde klacht terug kwam. Die mannelijke dokter heeft me uiteindelijk doorgestuurd naar de MRI scan en naar de fysio. Ik heb dus eigenlijk meer vertrouwen in hem dan in haar. Maar goed ik ga liever niet met al mijn klachten naar de mannelijke dokter.

Ze zei trouwens ook nog dat als mensen om me heen geloven dat ik pijn heb ze mij de slechte dingen aan gaan praten. Want ja, zij vind immers dat ik geen pijn heb. Kortom de mensen om me heen geloven mij wel en haar niet… Ik word er echt heel erg moe van. Ik ben laatst al van dokter gewisseld (om dat het met mijn vorige dokter ook helemaal verkeerd ging) en nu wil ik eigenlijk weer wisselen.

Ik weet gewoon niet meer zo goed wat ik moet doen. De fysio (waar ik nu zit) zegt trouwens dat er ook wel degelijk wat aan de hand is. Ze ziet ook dat mijn knie scheef staat (wat ik al eerder heb gehoord) maar nooit uit mijn dokters mond. Sorry voor men gezeur :p. Maar ik moet het gewoon ff kwijt :flushed:

#13

Bij zoiets moet je ook niet naar de dokter gaan, maar naar de fysio. Daar is hij voor.

Het is ook vaak zo dat pijntjes ‘tussen je oren’ zitten. Je gaat zitten stressen en daardoor word het erger. Het is nou eenmaal zo dat je door stress oid allemaal pijntjes en problemen kan krijgen. Dus vaak klopt het ook gewoon wat ze zeggen.
Natuurlijk niet altijd, maar om nou meteen te zeggen dat je t niet meer vertrouwd enzo vind ik wel ver gaan hoor.

Ik heb ook wel eens iets gehad waar de dokter compleet fout zat, maar dat gebeurt nou eenmaal.

#14

Nou ja als je opzoekt wat een jumpersknie is dan vind ik dat je niet echt kan zeggen dat ‘je je niet moet aanstellen’. Het is trouwens niet het enige. Op mijn 21 ste is ontdekt dat ik autisme heb. Vrij laat dus. Daarnaast ben ik zwaar depressief geweest en ook dit nam de dokter (dat was wel een anderen dokter) niet serieus.

Je moet toch eerst weten wat het is voordat je naar de fysio gaat lijkt mij. En ja ik ben al een keer eerder naar de fysio geweest maar dit had niet geholpen daarom ging ik dus weer terug naar de dokter.

Daarnaast heeft de dokter trouwens mij zware pijnstillers voor geschreven die niet goed in combinatie gaan met mijn anderen medicijnen.

#15

Wat vervelend allemaal :frowning_face:
Ik snap je hoor ,
ik heb het niet exact meegemaakt maar op een of andere manier begrijp ik je gevoel.Je word steeds moe dat dokters je niet geloven ofzo…Nou geef niet op en idd maak een dagboek :slightly_smiling_face:

Up!

#16

Ja, dit had ik ook. Al die dokters waren zo onduidelijk en uiteindelijk bleek het dat ik een spierziekte had. Ik kan er moeilijk mee omgaan. Soms heb je wel van die momenten van: ‘Waarom ik?’ ach, zo heeft iedereen iets ;p

#17

^Dit ja!

#18

Dokters geven tegenwoordig niet zo gauw medicijnen en/of uitgebreide onderzoeken vanwege de hoge kosten voor de patiënt.
Als jouw klachten voor een dokter voorspellend zijn, dan doen ze er inderdaad niets aan.
Ik ben regelmatig naar huis gestuurd en schoot er niets mee op. Uiteindelijk had mijn dokter wel gelijk en ging het over.
Als jouw klachten onverklaarbaar blijven, dan kan je naast je eigen huisarts misschien terecht in het ziekenhuis bij specialisten.
Daar moet je dan op vertrouwen.

#19

Ik hou ook écht niet van dokters.
Ik had/heb een bult in me nek, en ben daar 3 x voor heen gegaan om te vragen wat het is…
En telkens was het van: Ja nee het hoort zo, niks aan de hand enzo. Nja prima.
En laatste keer zei ik: Ja het gaat ook wel een beetje pijn doen. Zegt die dokter: Ja moet je 8 ibuprofens 200 mg nemen op een dag.
Ik dacht echt wtf, dat ga ik niet doen hoor. Dat is verrekte slecht.
Ik vind ze ook maar niks haha

#20

ik ben ook vooral bang dat ik ziek word, of mijn familie of vrienden…