Bang voor normale dingen

Lifestyle
#1

Hoi,

Ik heb een tijd gehad dat ik weinig tot bijna geen ‘goed’ contact heb gehad met mensen. Alleen online, op de computer. Die tijd heeft zo ongeveer een jaar geduurd, en nu vind ik het heel moeilijk om op te schieten met mensen, en ben ik bang dat iedereen slecht over mij denkt. Hierdoor voel ik me soms heel vriendloos en ben ik bang voor de normaalste dingen. Ik vind het bijvoorbeeld heel eng om naar iemand te fietsen omdat ik bang ben dat ik mensen tegen kom, en ik soms schiet er een gedachte door mijn hoofd dat ik het soms opeens heel eng vind om bijvoorbeeld af te rekenen in een winkel. Vooral om contact te hebben met mensen. Hoe kan ik er aan werken zodat ik me hierin wat gemakkelijker ga voelen?

XXX

#2

Eerst wat meer omgaan met mensen die je vertrouwd, denk ik. Daarna rustig weer opbouwen. Wat vind je er precies eng aan? Als je het voor die tijd niet had, moet je daar misschien gewoon aan denken. Bang zijn is namelijk helemaal niet nodig. (:

#3

Bang dat ik wat fout doe, dat vooral.

#4

Iedereen maakt fouten toch?
Denk dat het een kwestie van wennen is, je zult zien dat het steeds een stukje beter gaat. Je moet het niet gaan ontwijken, maar rustig opbouwen.

#5

Fouten zijn er om gemaakt te worden, dat hoort nou eenmaal bij het leven (:

Gewoon rustif opbouwen, dan zie je vanzelf dat het niet zo erg is als het op het eerste gezicht lijkt!

#6

Ik ken je gevoel heel erg, heb ook lang binnengezeten, soms kwam ik een week lang niet buiten en ALS ik dan buitenkwam was dat samen met mijn vriend boodschappen doen en snel weer weg.

Alleen de stad ingaan vond ik ook eng, gewoon al die mensen en als er dan een stel meisjes begon te lachen dacht ik (nouja denk dat nog steeds) heeel vaak dat die om mij lachen.

Het beste is toch echt om het vaker te gaan doen, kleine dingetjes. En eraan denken dat mensen je niet gelijk slecht vinden omdat je iets kleins fout doen. Misschien merken zij het niet eens op dat je uhm… wat hebt laten vallen ofzo, meeste mensen zijn met hun eigen dingen bezig en letten niet eens op anderen.

En waar woon je? Denk dat dat ook veel uitmaakte, ik woonde eerst in een grotere stad midden in het centrum, en daar zijn GELIJK zoveel mensen, en nu woon ik in een dorp, dacht dat ik dat heel kut zou vinden, maar ik hou wel van die rust. Ik kom niet zoveel mensen tegen.

(Ik word alleen nog wel zenuwachtig als ik dan iemand tegenkom, moet ik daar dan naar lachen of niet… dat soort dingen)

#7

ik ken dat gevoel ook wel.
ik durf in de winkel bijvoorbeeld niks te vragen. ook niet aan andere mensen of vroeger aan leerkrachten of medestudenten. zelfs als ik aan mezelf zeg dat die mensen er voor zijn om jou te helpen in de winkel of op school en dat er niks kan gebeuren durf ik het nog niet.
ik heb wel periodes dat het beter gaat, dat ik meer zelfvertrouwen heb. dus ik zou zeggen werk in de eerste plaats aan algemeen zelfvertrouwen in plaats van specefiek op straat gaan, mensen aanspreken,…

#8

Ik heb dat dus ook; Ik durf niet echt met mensen ‘diepere’ gesprekken te houden alleen met mensen die ik echt heel erg goed vertrouw.
De laatste tijd lukt het wel steeds beter om iets in een winkel te vragen; maar ik ga dan ook meer naar het winkelcentrum dus dan oefen je er wat op :’)
Ik weet niet maar van dat fout doen komt bij mij door erge vorm van faalangs, hebben ze bij jullie niet ook zo’n test op school?
& van dat lachen, heeft iedereen dat niet die een beetje onzeker is?

#9

Ja het het is heel herkenbaar.
ik het zelfde probleem maar dat heeft met pesten te maken gehad
bang om contact aan te leggen menen omdat je bang bent om te falen.
door weer de draad op te pakken en gewoon weer naar winkels te gaan
door te winkelen.door in de buurt van mensen te zijn of door je vrienden.

#10

Ik denk dat je met een psycholoog moet praten die jou gedachten misschien kan verzetten. Ik praat ook met een psycholoog maar dan over iets heels anders, maar hij probeert ook mijn visie op dingen te veranderen en dat helpt echt.

#11

Juist proberen meer naar buiten te gaan en mensen te ontmoeten. Het zal wel heel moeilijk zijn maar het lijkt me de enige manier om je angsten te kunnen overwinnen.
Misschien kan je inderdaad hulp zoeken van een psycholoog of iemand anders die je vertrouwd.

#12

Ga er met iemand over praten, misschien met je huistarts? Of iemand die je wel vertrouwt… Alles heeft een reden… Die je misschien nog niet eens weet… (:

#13

Ik heb dat ook wel. Mensen opbellen (die ik niet ken) bijvoorbeeld, is een heel gebed voor me. Ik kan je niet echt helpen, succes1

#14

Ik heb echt precies hetzelfde gehad als jij. Ik heb een tijdje met een psycholoog gepraat, en dat heeft heel goed geholpen. Ik heb er nu geen last meer van.

#15

De confrontatie opzoeken? In kleine stappen en vanzelf merk je dat het niet zo eng is.