Avondeten met een vampier

Schrijfsels
#1

‘Nee hé! Alweer een vampierverhaal?’ Dat zul je wel denken. Maar ik heb nu toetsweek en ik heb wel genoeg geleerd voor vandaag. Dus als ie een beetje origineel is, hoor ik het graag. :slightly_smiling_face: Ik begin met een kort stukje.

Oké, ik wist dat het niet verstandig was om om 2 uur s’nachts op straat te lopen. En het is al helemaal niet verstandig om alléén om 2 uur s’ nachts op straat te lopen.

Nou, mijn naam is Amber Loone. Ik weet dat je nu denkt: A-lone. Erg grappig, niet dus. Ben 16 jaar oud. Ik stond op het Noorderplein en ik had het best koud. Ik had een spijkerbroek aan met mijn fijnste bruine vest en daarover een jack, maar ik had best nog een paar handschoenen en een sjaal van Sjanna kunnen regelen.

Ik keek om me heen in de verlaten straten maar er was geen spoor van Tine te bekennen. Tine en de rest waren nog ergens wat te eten halen. Maar ik stond hier al 20 minuten en nog steeds geen spoor. Ik wist trouwens niet eens waarom ze mij hier lieten staan, ik was alleen maar naar de openbare toiletten van de mcDonalds geweest. Ik klapte mijn mobiel open en toetste voor de 10 keer het nummer van Tine in. Na een paar keer over gaan klapte ik mijn mobiel net iets te hard dicht en stopte 'm in m’n broekzak (die trouwens al helemaal uitgeleberd was van dat grote-dikke mobieltje van mij). Ik begon me trouwens niet erg veilig meer te voelen. Ik vermeed expres gevaarlijke situaties dus mij kon nooit wat overkomen. Dat dacht ik teminste.

En? Een beetje spannend?

#2

Als je hem orgineel kunt houden,
mag je verder gaan (:

#3

Twilight meets An Interview with a Vampire?

#4

Toen ik dit zelf las dacht ik:
Dit gaat 'm niet worden. Laat ik maar wat verzinnen over een kotsende wereldbol ofzo?

#5

Hee joh, niet zo negatief over jezelf ^^
Ik wil wel graag een langer stukje!

#6

ik schrijf een stukje verder, maar ik wil echt horen of het namaak is!

Ik zuchtte en pakte opnieuw mijn mobiel. Ik toetste alweer het nummer van Tine in en luisterde. ‘Dit is de voicemail van Tine. Op dit moment kan ik niet opnemen, dus probeer het later nog een keer. Groetjes.’ Er volgde een bliepje.
‘Jeetje, Tine, waar ben jij in godsnaam?! Ik sta hier nu een halfuur te wachten! Als je er over 10 minuten nog niet bent, ik zweer je, ik vermoord je! Ik ga hier nog dood door de kou! Bel me meteen terug als je dit hoort.’ Ik klapte mijn mobiel weer dicht en stopte 'm weer in mijn broekzak.
Zo stond ik een paar minuten met mijn handen in elkaar gevouwen en te trillen van de kou.
Opeen zag ik iets bewegen in mijn ooghoek. Ik keek op, maar ik zag niets. Ik speurde het plein af, maar alles was perfect stil. ‘Zal wel een vogel of zo zijn,’ fluisterde ik in mezelf.
Nee, ik zou nu toch echt zweren dat ik wat zag bewegen. Ik zag een schaduw aan de overkant van het plein, maar het was eigenlijk te snel weg om te kunnen zien. Ik keek nu naar links naar het naambordje van de apotheker. Ik zag toch echt wat oplichten… Een seconde later kwam het tot me door dat ik wel eens in gevaar kon zijn. Ik boog een beetje door mijn knieën, handen uit mijn jaszakken, hersens op turbo-stand en keek rond. Ik zou geen risico’s nemen dit keer.
Normaal gesproken was ik er vandoor gegaan, maar dit keek trok iets (of iemand) mijn aandacht.

#7

Wel heel toevallig dat je ook een twilight plaatje hebt :’)
Anyway, ik heb het niet meer zo op vampierverhalen.

#8

Ik vind het niet zo verkeerd (wel wéér een vampier verhaal!), maar, als je door gaat schrijven ben ik benieuwd of je het origineel kunt houden.

#9
#10

Idd, en probeer dat echt, anders is het niet meer leuk om te lezen.

#11

Je zult vast wel leuk kunnen schrijven en zo,maar ik denk dat de meeste(including me) al die vampier verhalen een beetje zat zijn :slight_smile:

#12

haha, super bedankt voor de reacties. Maar ik moet wat beters verzinnen. Want ik denk niet dat dit loopt.
Jullie hebben gelijk, iedereen denkt: ‘Nee hé, niet wééér. Ik kan die verhalen nu wel uitkótsen!’

dus ja. iemand een goed idee voor een verhaal?