Another Chiklit [V]

:grinning:

Hola, mijn andere verhaal loopt bijna af dus ben ik begonnen aan een nieuwe. Ik wou dit keer totaal iets anders. Ik ga een soort chiklit (meiden verhaal) schrijven. Ik wil eigenlijk geen proloog schrijven, het is leuker als alles spannend blijft, maar als daar behoefte aan is hoor ik het graag.

Ik ga in hoofdstukken schrijven en elk hoofdstuk heeft zijn eigen titel en foto. Ik hoop dat jullie dat leuk(er) vinden.

Ik hoor graag opbouwend kritiek, tips, reacties etc.

Coke and disaster dates.

http://img718.imageshack.us/img718/3127/hoi1n.jpg

‘Mag ik twee hamburgers!’ schreeuwde ik naar achteren terwijl ik bezig was met cola inschenken. Het was vandaag heel druk en ik had na een uur al geen puf meer. De man die net als elke maandag hier kwam en altijd hetzelfde bestelde keek me lachend aan.
‘Het is druk vandaag,’ zei hij. Ja, natuurlijk was het druk. Het was hier altijd druk op maandag, maar vandaag was het anders. Op de hoek van het restaurant, in het theater, waren de audities voor Sing Out Loud bezig. Dat was een nieuw programma hier in Seattle. Er waren mensen uit het hele land hierheen gekomen, speciaal voor die audities. Natuurlijk kregen die allemaal honger voor en na de audities, dus kon ik weer heel hard werken voor hen. De hamburgers waren klaar en ik nam het dienblad over van Daniel. Ik gaf de man zijn bestelling en hij liep naar zijn vertrouwde plek, die toevallig vrij was. Ik zuchtte en nam de bestelling van de volgende klant op. Dit ging al uren zo. Waarom kon ik niet de besteller zijn? Waarom kon ik niet net als de meeste van mijn vrienden zijn? Waarom stond ik hier achter een kassa met een walgelijke pet op en moest ik de mensen dienen. Waarom was ik Arabella Rosé?

Verder?

Ja, verder.

Alleen;
Ik zuchtte en nam de bestelling van de volgende klant.

Ben je daar niet een woord vergeten?

^Ik zou niet weten welke, jij bent de prof :flushed:

verder!

JAA, IK WEET HEM;

nam de bestelling op? toch :blush:

Een bestelling kun je niet nemen, wel opnemen. (A)

verder c:

Klopt, inderdaad! xD

Verder!

even wijzigen, dankje :blush:

We zijn je fans!

Zoveel fans heb ik nog niet eens, dus dat doe je zeker goed!

whahaha, ik ben jou fan en ik tel voor 10 :smirk:

@angelique

‘Tot morgen,’ zeiden ik en Daniel tegelijk tegen de rest die nog in het restaurant waren en liepen de deur uit. Het was heel druk rondom het theater. Auto’s, fietsen, mensen die op het plein zaten, kortom een chaos.
‘Waarom is iedereen zo enthousiast over dat stomme programma?’ zei ik toen we richting de auto van Daniel gingen. Hij had een kleine, oude en vooral lelijke golf.
‘Nou, het is wel iets heel groots. De kandidaten die door gaan naar de live shows krijgen een perfect leventje. Dure kleding, auto’s, vip shows en noem maar op.’ Alles wat voor mij en Daniel onmogelijk was dus. Ik had een stom leven. Het enige wat ik deed was naar school gaan, thuis alle klusjes doen, werken en liegen. Ja, liegen. Ik loog over heel veel dingen, ik loog over bijna alles, eigenlijk loog ik over mijn hele leven. Er bestonden twee Arabella Rosé’s, de neppe en de echte. De neppe was rijk, had een perfect leventje en was zogenaamd verwend. De echte was arm, had een druk leventje en was onzeker, heel onzeker. Ik vond het niet eerlijk. Er waren zoveel meiden op mijn school die alles hadden wat ze wilden. Ze hoefden niet te werken en ze weten niet eens wat voor soort klusjes binnen het huishouden bestaan. Eigenlijk zijn ze best dom. Hoe dan ook, ik was niet gelukkig. Net toen we de parkeerplaats op wilden lopen, zag ik Manon. Manon was een meisje dat van Amsterdam naar Seattle was verhuisd, 6 jaar geleden. Ze was rijk, zelfverzekerd en knap. Ze was een van mijn neppe vriendinnen en nu stond ze daar. Ik raakte in paniek. Ze mocht niet weten dat ik niet de neppe Arabella was.
‘Daniel, ik kom er nu achter dat ik naar mijn tante moet. Ik ga wel met de trein,’ zei ik paniekerig terwijl ik Manon in de gaten hield.
‘Ik breng je wel hoor?’ zei Daniel en keek me verbaasd aan.
‘Nee, ga jij maar.’ Ik draaide me om en rende zo hard als ik kon naar de bushalte. Net op het nippertje.

VERDER SUM :grinning:

:smirk:

Ik heb Manon erin gezet

jeeeeeeeeeej verder!

hahaha. YEAAH.
snel verder. :grinning:

‘Waarom is iedereen zo enthousiast over die stomme programma?’ Dat.

Verder!

Ja inderdaad dat viel me ook al op. toen heb ik zo ong. 5 minuten lang in m’n hoofd zitten zeggen: die programma, dat programma, die programma, dat programma, die programma… en zo maar door haha en toen dacht ik dat ik gek werd.