Hoi!
Ik ben een meisje van 16 jaar en heb een probleem.
Ik heb last van meerdere angsten waaronder;
- Grote groepen mensen (Denk aan in de stad, aula op school enz.)
- Mijn zelfbeeld
- Contact maken met (nieuwe) mensen.
- Niks zelf kunnen doen. (Ik vraag altijd hulp of bevestiging van of aan andere.)
- Afhankelijk worden van 1 persoon. ( In dit geval mijn vriend )
- Moeite om alleen te zijn.
- Moeite hebben mezelf te zijn. Soms heb ik ook het idee dat ik niet weet hoe ik mezelf moet zijn.
- Angst voor verassingen. Ik vind dit dood eng. Ik wil het liefst alles précies in details weten. Dus ook hoe mijn dag verloopt, hoe de toekomst eruit ziet.
- Hevige onzekerheid.
- Ik hecht me heel erg aan andere mensen hun mening. In groep 6 zij een jongen bijvoorbeeld dat ik dik was en ik heb toen heel lang ermee rond gelopen en me er heel rot over gevoeld.
- Telefoon angst (Ik durf hem niet op te nemen)
- Hevige moeite om doortezetten. Als iets niet lukt heb ik de neiging om er gelijk mee te stoppen. (/Vluchten)
Er zijn nog meer dingen maar dit geeft in in ieder geval een beeld van het probleem. Ik weet niet goed wat ik ermee moet doen. Ik heb sterk het gevoel dat ik niet in deze maatschappij pas. Dingen die normaal heel makkelijk horen te zijn (dagelijks naar school gaan, werken, boodschappen doen) kan ik niet.
Mijn moeder pushed me om in therapie te gaan. Het is niet dat ik dit niet wil, ik vraag me alleen sterk af of dit ook écht werkt. Ik wil wel graag hier vanaf want zo kan ik niks met mijn leven. Ik ga al wel 1x in de week naar een psychiater. Zij heeft met mijn moeder besproken dat ik misschien deeltijd zou kunnen doen of klinisch (wat ik absoluut niet wil. ) Deeltijd is 2 tot 4 dagen in de week. Klinisch is opgenomen worden.
Wat zouden jullie hiermee doen? Heb je ervaring hiermee? Tips? Ik wil het allemaal horen! Meningen zijn ook welkom.
Ik zit echt in de knoop.