Ik zit de laatste tijd nogal met mezelf in de knoop als het aankomt op jongens. Ik ben 20 en heb nog nooit een vriend gehad. Op zich geen probleem, en ik zou het ook niet raar vinden als dit bij iemand anders het geval was. Maar ik heb de laatste tijd echt een ontzettend naar gevoel alsof ik nooit iemand ga ontmoeten en daar kan ik heel erg down van worden.
Het afgelopen jaar heb ik met meerdere jongens gedate en telkens was ik degene die werd afgewezen zonder een duidelijke waarom. Het was altijd; “Je bent een leuke meid, maar ik zit niet te wachten op een relatie”. Toen, aan het begin van deze vakantie, ontmoette ik een jongen die anders leek te zijn. We hebben zo’n 10 dates gehad, maar na een aantal afspraken leek hij al minder enthousiast, alsof hij het idee had dat hij geen moeite voor me hoefde te doen. Nu ben ik niet zo van het ‘hard to get’ spelen, dus misschien ligt de fout ook wel bij mij. Drie weken geleden ging hij op vakantie, en vlak voordat hij terug kwam ging ik weg. We hadden allebei geen smartphone bij ons dus hebben vrij weinig contact gehad. Gister ben ik terug gekomen en appte ik hem eindelijk weer, maar vervolgens kreeg ik een heel kort antwoord dat hij geen tijd had. Inmiddels heb ik niets meer van hem te horen gekregen, en ik snap er echt niets van. Ik weet dat hij niet zo van het appen is, maar hij kan toch normaal reageren? We hadden afgesproken dat wanneer 1 van ons er geen zin meer in had we dat gewoon zouden vertellen en de ander niet aan het lijntje zouden houden, maar waar slaat dit dan op? Hij kan het druk hebben, prima. Maar als hij had gereageerd met een simpele “Leuk dat je terug bent, wanneer zie ik je weer?” had ik verder niet moeilijk gedaan.
Nu zit ik dus weer helemaal in de knoop. Moet ik hem vragen om nog wat te gaan doen? Dan ben ik dus weer degene die er moeite in steekt, en dat vind ik ook vervelend. Maar ik ben ook bang om het zo te laten, want wat nou als het nu over is? Dan zit ik weer zo in de put en ben ik bang dat ik nooit meer iemand ontmoet die mij echt leuk gaat vinden en wel moeite voor me wilt doen. Het zal voor jullie wel erg dramatisch klinken, maar ik vind het lastig om realistisch te blijven denken op dit gebied. Iemand die me hierbij kan helpen?