Angst om te stoppen met daten?

Ik zit de laatste tijd nogal met mezelf in de knoop als het aankomt op jongens. Ik ben 20 en heb nog nooit een vriend gehad. Op zich geen probleem, en ik zou het ook niet raar vinden als dit bij iemand anders het geval was. Maar ik heb de laatste tijd echt een ontzettend naar gevoel alsof ik nooit iemand ga ontmoeten en daar kan ik heel erg down van worden.

Het afgelopen jaar heb ik met meerdere jongens gedate en telkens was ik degene die werd afgewezen zonder een duidelijke waarom. Het was altijd; “Je bent een leuke meid, maar ik zit niet te wachten op een relatie”. Toen, aan het begin van deze vakantie, ontmoette ik een jongen die anders leek te zijn. We hebben zo’n 10 dates gehad, maar na een aantal afspraken leek hij al minder enthousiast, alsof hij het idee had dat hij geen moeite voor me hoefde te doen. Nu ben ik niet zo van het ‘hard to get’ spelen, dus misschien ligt de fout ook wel bij mij. Drie weken geleden ging hij op vakantie, en vlak voordat hij terug kwam ging ik weg. We hadden allebei geen smartphone bij ons dus hebben vrij weinig contact gehad. Gister ben ik terug gekomen en appte ik hem eindelijk weer, maar vervolgens kreeg ik een heel kort antwoord dat hij geen tijd had. Inmiddels heb ik niets meer van hem te horen gekregen, en ik snap er echt niets van. Ik weet dat hij niet zo van het appen is, maar hij kan toch normaal reageren? We hadden afgesproken dat wanneer 1 van ons er geen zin meer in had we dat gewoon zouden vertellen en de ander niet aan het lijntje zouden houden, maar waar slaat dit dan op? Hij kan het druk hebben, prima. Maar als hij had gereageerd met een simpele “Leuk dat je terug bent, wanneer zie ik je weer?” had ik verder niet moeilijk gedaan.

Nu zit ik dus weer helemaal in de knoop. Moet ik hem vragen om nog wat te gaan doen? Dan ben ik dus weer degene die er moeite in steekt, en dat vind ik ook vervelend. Maar ik ben ook bang om het zo te laten, want wat nou als het nu over is? Dan zit ik weer zo in de put en ben ik bang dat ik nooit meer iemand ontmoet die mij echt leuk gaat vinden en wel moeite voor me wilt doen. Het zal voor jullie wel erg dramatisch klinken, maar ik vind het lastig om realistisch te blijven denken op dit gebied. Iemand die me hierbij kan helpen?

Zou ik niet doen. Pak beetje chill aan. Vertrouw erop dat hij inderdaad vertelt als hij er geen zin in heeft. Veel mensen hebben nu even druk met introductieweken / eerste weken terug op school, vrienden terug zien enzo.
Als een jongen zegt “ik heb het druk”, betekend dat ik heb het druk.
Als hij je over paar dagen/week nog niet langer appje heeft gestuurd kun je voorstellen om wat te gaan doen, desnoods wat meer casual, “van ik ga dit doen, ga je mee?”

Ik zou niets van me laten horen, totdat hij iets van zich laat horen.

jongens arghhh. :rage:

Misschien wil je te graag een relatie. Dat laten mensen vaak -onbewust- merken (een vriend van mij had dat ook). En dat schrikt die jongens wellicht af. Ik vraag me af of het je wel echt om de jongen in kwestie gaat, of dat het om het hebben van een vriend gaat. Als het dat tweede is, zal de relatie ook niet veel betekenen en heeft weinig kans op slagen.

Bedankt meiden! Ik heb hem maar gewoon gevraagd of ik hem deze week nog zie, hij zei dat hij het druk heeft maar misschien vrijdag tijd heeft, en anders dit weekend. Dus sowieso nog wel deze week.

&

Dat kan best hoor, dat ik te graag een relatie zou willen. Want ik zou het inderdaad wel graag willen, dat kan ik alleen moeilijk van me afzetten. Maar dat betekend niet dat ik maar iedere optie aangrijp om een relatie mee te beginnen, dan had ik dat allang kunnen hebben. Ik voel wel echt wat voor deze jongen, en ik verwacht sowieso niet dat dit snel op een relatie uitloopt, maar wat meer enthousiasme zou wel leuk zijn af en toe. En daarnaast kan ik gewoon niet goed tegen die onduidelijkheid.
Ik vraag me ook af hoe je je er minder mee bezig zou kunnen houden, dat hele ‘relatie willen’ gedoe… Maar dat zal na de vakantie wel weer minder zijn als ik me meer met school bezig houd.

^ dat heb ik inderdaad ook steeds.
Dat ik denk: Oke, nou, dan zal hij er wel klaar mee zijn. En vervolgens vraagt hij wel weer om af te spreken of iets. Ik ben 1 keer tegen hem uitgevallen erover, en toen zei hij ook van: “Maar ik maak toch wel tijd voor je vrij? Ik had nu ook met vrienden af kunnen spreken.” Maar zoals je ook al zegt; Het is niet heel fijn om steeds zelf degene die moeten zijn die erachter aan moet gaan. Als hij het echt graag zou willen zou hij er wel vaker naar vragen heb ik het idee.

upje?