Angst in het donker/geesten

Beauty, Health & Hair
#1

Hi ( het spijt me als het verhaal miss iets te lang wordt xp)

maar goed. Ik ben al mijn hele leven bang in het donker geweest, maar het viel wel mee. Ik sliep gwn met een klein lampje en durfde wel naar beneden ofzo. toen keek ik rond mn 8e zon creepy geesten filmpje. Toen begon het erger te worden. beetje bij beetje werd t erger en nu ben ik 14. Ik slaap met mn grote lamp aan, Ik durf niet meer naar beneden om bijv te plassen snachts, als ik alleen ben donker of licht, maakt niet uit, ben ik heel bang voor alles wat er achter me is omdat ik het niet kan zien denk ik en ik ben nu ook bang als ik in een ruimte ben met spiegels zoals bijv de douche. Zeggen dat geesten bijv niet bestaan helpt niet want daar geloof ik nou eenmaal in :flushed: . Ik ben nu op het punt dat het het meerendeel van mijn leven overneemt en ik begin wanhopig te worden. Hebben jullie miss tips? or ervaringen?

#2

Groei je misschien nog overheen, ik ben 20 en heb hier vaak ook nog last van maar wel veel minder dan vroeger.

#3

was het bij jou ook een tijdje erger geworden ? mooie quote btw :sunglasses:

#4

Ohhh ja dat is rot he. Heb dat zelf ook jarenlang gehad maar ben er denk ik overheen gegroeid. En als je het licht uit doet, keihard met je oren dicht rennen totdat je in bed ligt. :cold_sweat: En die spiegels ook inderdaad. Geen idee wat je daar precies aan kan doen. Sowieso geen dingen opzoeken op Google (deed dat toen wel en het werd alleen maar erger door allemaal nepverhalen). En er toch over praten met de mensen om je heen want dadelijk slaat het door en dan zou je er zelfs in therapie voor moeten, dat hoor je vaak. Verder veel afleiding en er proberen niet dwangmatig aan te denken. Had op een gegeven moment vroeger een lavalamp en focuste me daarop totdat ik in slaap viel. Dan hoef dat grote licht ook niet aan en je kijkt naar iets wat in beweging blijft. En een cd opzetten met rustige muziek op een zacht volume. Dan leg je de focus ook minder op ‘enge geluiden’ die je denkt te horen als het stil is…

#5

Dankje wel! K hoop dat ik er ook nog overheen groei

#6

Ik heb het ook gehad rond dezelfde leeftijd als jou. Ik heb toen ook meer bewust alles wat met geesten te maken had proberen te vermijden. Daardoor werd het in ieder geval niet erger. Wat bij mij ook hielp is om denkbeeldig een schild om me heen te visualiseren en mezelf te overtuigen dat dit me zou beschermen. Ik doe het nu nog ook wel eens als ik weer zo’n naar gevoel krijg. Ik probeerde ook 's avonds om spiegels te vermijden en niet te veel te drinken voordat ik naar bed ging. Hoop dat je hier wat aan hebt. Ik ben er op een gegeven moment er ook overheen gegroeid, maar dit soort tips maakt het wel nu misschien draaglijker voor je.

#7

Ik geloof ook in geesten en alle dingen er om heen. De angst dat jij geesten ziet herken ik ook erg bij mezelf. Maar ik kan uit je verhaal niet echt opmaken dat er ook werkelijk entiteiten bij je thuis zijn. Wat mij vroeger altijd hielp was een liedje in je hoofd neuriën tot je rustig werd. Of een keertje als het donker is in je huis door je huis lopen gewoon met oortjes in waar je naar muziek luistert. Vaak is het dan helemaal niet eng. Je vindt het wel eng, want stilte en donker is ook niet fijn om te zien en horen. Veel succes verder (: het komt allemaal goed!
xx Lateysha

#8

Probeer er niet al te erg aan toe te geven. Als je bang bent is het altijd lastig om jezelf van dingen te overtuigen, maar probeer het in ieder geval. Niet naar beneden gaan om te plassen is natuurlijk ontzettend vervelend, want waarschijnlijk lig je dan wakker omdat je moet plassen. Ga dan toch, hoe eng je het ook vindt. Zal de volgende keer alleen maar makkelijker worden!

Als het echt zo erg is is het misschien ook slim om een psycholoog een keer om hulp te vragen. Die kunnen je helpen om je gedachten een beetje te sturen, zodat je jezelf beter gerust kan stellen.

#9

@camilacabello_ of er ook echt entiteiten zijn weet ik eigenlijk niet, m’n moeder is zelf ook heel spiritueel dus ik denk dat ze het anders wel had gemerkt. Maar het idee om ineens zo iets te zien is eat me bang houdt denk ik

#10

Ik heb precies hetzelfde als jou, alleen het is de laatste tijd een stuk minder geworden. Ik liet altijd overal het licht aanstaan enz en ben als de dood voor geesten. Ik was heel bang geworden door een film en films met geesten kijk ik nooit meer dus ik kan ook niet meer opnieuw heel bang worden en daardoor denk ik er steeds minder aan. Ik hoop dat je er snel over heen komt!

#11

Ik had het vroeger ook, ik was ook bang om ineens iets of iemand te zien.

Mijn schoonzus zegt dat ze geesten kan zien en ze heeft mij gerust gesteld door te zeggen dat als je ze zou kunnen zien, dan had je ze allang gezien. Ze zegt dat je ze alleen kan zien als je jezelf er echt voor open stelt en dat je dat dan al vanaf je geboorte zou kunnen en aangezien wij allemaal bang zijn, sluiten wij ons er onbewust toch voor af.

Denk maar zo, als je het in je zou hebben om ze te kunnen zien, dan had je ze allang gezien. Je kunt niet bang zijn van iets wat je niet kan zien toch

#12

Ik heb dat ook soms, maar niet zo erg. Als ik midden in de nacht naar de badkamer loop om te plassen ben ik niet zo heel bang, alleen ik durf niet in de spiegel te kijken als ik m’n handen was . Ik ben bang dat ik dan opeens een geest zie lol.

#13

Is er in al die jaren iets gebeurd?
Waar haal je vandaan dat er geesten zijn? Films zijn niet echt

#14

Ik heb echt geen idee waar het vandaan komt, dat maakt t juist zo raar

#15

Ben niet bang in het donker voor vermeende geesten of andere vreemde wezens, maar heb wel jarenlang tijdens het slapen veel angst voor het vallen in diepe zwarte gaten. De reden hiervan zal waarschijnlijk zijn geweest omdat ik toen ik een jaar of 15 was veel met nogal avontuurlijke jongens omging waarbij we vaak voor de kick (voor publiek afgesloten) verlaten industrieterreinen bezochten om daar rond spookten in de leegstaande gebouwen, daarbij werd ik door een van de jongens ‘‘voor de grap’’ bijna in een openstaand (niet afgedekt) gat geduwd wat later een zeer diepe mijnschacht te zijn geweest.

Zoiets wat op dit filmpje te zien is, krijg er zelfs nu nog steeds angst gevoelens bij als ik dit soort beelden zie.

#16

Heb ook wel zoiets maar niet echt met geesten. Ik zit ook niet graag alleen thuis, vooral omdat we een redelijk groot huis hebben en als ik 's avonds alleen thuis ben durf ik niet naar boven. Soms moet ik wel omdat ik iets moet halen maar als ik dan op de trap ga ( ik slaap op de zolder ) dus op die trap heb ik altijd schrik dat iemand me bij mijn voeten gaat nemen ofzo dus loop ik altijd zo hard mogelijk op die trap haha. :flushed:
Heb dat al van kleins af en het is wel iets beter geworden, maar bijvoorbeeld op mijn kamer die bestaat uit 2 delen en ik slaap op 1 deel maar ik ga dan op die andere kamer kijken of er niemand zit en laat ook altijd de deur op een kiertje zodat ik kan zien of er niemand zit. Waar die schrik vandaan komt weet ik echt niet. Ben 23 trouwens dusss…
Hoop dat het bij jou wat beter word als je ouder bent :slightly_smiling_face:

#17

^ Haha, dat hard lopen op de trap komt me heel bekend voor!
Anyway, ik had dit ook vroeger maar volgens mij groeien de meeste mensen daar wel overheen naar mate ze ouder worden.

#18

Dat is zo naar, ik heb het nu nog steeds ik ben 18, en word bijna 19. Ik heb ook het idee dat ik aanwezigheid kan voelen snachts zo apart… zo lang ik met licht aan slaap is er gelukkig niks aan de hand.

#19

Ik vind het begrip geesten zo iets lastigs. Heb er wel enige ervaring mee, gezien/gevoeld etc. Ik geloof erin dat ze er zijn, maar ik denk ook dat 9/10 keer het een hersenspinsel is. Ze zeggen hoe meer je je ermee bezig bent des te meer je je ervoor afsluit en het dus niet mee zal maken dat je ineens een geest ziet. Het is denk ik iets wat je na verloop van tijd een soort plek geeft en ermee leert leven waardoor het “extreme” wegebt, zoals de trap op en af rennen.

#20

Ik herken je angsten heel goed. Op de basisschool, groep 7, zei een meisje dat ik ‘Paranormal Activity’ moest opzoeken op Youtube, en dat het een heel grappige filmpje was. Nou, na dat filmpje had ik echt een fobie leek het wel. Ik was best wel bijgelovig en was bang dat er een geest naar me aan het kijken was wanneer ik ging slapen. Vandaar dat ik elke avond het volgende, irriterende, ritueel had:

  • 3 keer met armen wijd door de kamer lopen om zeker te weten dat er geen geesten zijn (niet dat je dat zou kunnen voelen lol)
  • Gordijnen 2x checken of ze wel helemaal perfect dicht zijn
  • Wanneer ik eenmaal in bed lag, noemde ik een lang rijtje op met enge ideeën voor dromen en leuke ideeën. Dus bijvoorbeeld zo:

'Leuk… Opa, oma, vrienden, vakantie, shoppen… Dromen die ik niet wil, clowns, geesten… (zo minstens 30 dingen die ik elke avond perfect moest opnoemen om rustig te slapen en als ik eenmaal alles heb genoemd moest ik het van mezelf herhalen. Ik weet niet of ik dit deed voor enge geesten, of meer om enge dromen te vermijden. Ik geloofde er zo sterk in dat wanneer ik iets van het rijtje vergat, ik een enge droom zou krijgen, dat het nog echt gebeurde ook)

Maar sinds een jaartje of 2 (ben bijna 15) heb ik mijn angst overwonnen Ik ging langzaam afkikken met mijn rituelen en het hielp. Echt verschrikkelijk om zo sterk in zelf verzonnen theorieën te geloven, ik werd er gek van.

Misschien zou je dus langzaam kunnen afkikken met lampen aan en langzaam steeds je grenzen overgaan zodat je eraan went. Des te ouder ik werd, des te minder ik het eng vond.