Hee meiden,
laat ik mij even voorstellen. ik heet esmeralda en ik ben bijna 18 jaar. mijn ouders zijn toen ik 6 weken was gescheiden, en mijn moeder heeft een nieuwe vriend sinds 8 jaar geleden.
jullie zullen je vast afvragen waarom ik dit allemaal typ, maar ik moet mijn verhaal kwijt. het gaat thuis helemaal niet goed en ik heb jullie raad nodig hoe ik het thuis kan verbeteren. ik zal eerst uitleggen wat er aan de hand is.
mijn moeder kreeg 8 jaar geleden een vriend. in het begin was hij erg aardig en lief. maar al gauw wilde hij dingen veranderen. hoe ik mijn verhaal deed als ik uit school kwam, was niet op de perfecte manier verteld volgens hem. ik hoorde hem al zuchten en steunen als ik mijn verhaal wilde vertellen.
nadat we twee jaar in dat huis hebben gewoont zijn we samen verhuist. maar na 7 dagen ging het mis. hij heeft mijn moeder en mij alle hoeken van het huis laten zien. ik heb gezien hoe mijn moeder klappen kreeg en ik werd tegen een deur geduwt. heb mezelf op gesloten op de wc. e zijn toen met mijn ratjes naar zijn moeder gegaan om bij te komen. 's avonds zijn we terug gegaan en heeft hij zijn excuses aangeboden…
het is nu 7 jaar geleden dat dat is gebeurt, maar voor mijn moeder niet. zij heeft nog vaker klappen gekregen van hem, ik wist dit niet. steeds vaker is er thuis ruzie. begin dit jaar kreeg mijn moeder te horen dat ze chronische leukemie heeft, maar in een begin stadium wat te behandelen is. mijn moeder is dus ziek.
mijn moeder is altijd een hele sportieve vrouw geweest. ze deed intensief aan spinning, en aan spinningmarathons. doordat ze nu zo moe is kan ze dat niet meer. mijn stiefvader zei dat hij niet meer de vrouw voor hem is wie hij wilde dat zij was. de ruzies werden erger. tot dat mijn moeder zei; het is over. nu is de relatie van huis verbroken, maar de situatie is nog steeds verschrikkelijk.
ik ben 5 jaar geleden van het paard afgevallen en heb een rugblessure eraan over gehouden. daarom zit ik graag met mijn rug in de zon. als ik op ht aanrecht zit met mijn rug in de zon, en de vaatwasserklep gaat per ongeluk dicht (die moet altijd op een kiertje staan, waarom? god mag het weten), hoor ik hem al weer zuchten en steunen.
zitten we aan tafel, en hij heeft het eten op schuift hij zijn bord onder de neus van mijn moeder die nog aan het eten is omdat we moeten afruimen.
het is een vast regime thuis. om kwart voor 3 komt hij thuis van het werk. hij gaat tour de france kijken. iedere avond moet er aardappels,vlees en groente op tafel. (pizza en friet is geen maaltijd volgens hem). 17.20 uur eten. 17.45 klaar met eten. 17.50 toetje. 17.55 tanden poetsen. 18.00 journaal. 19.30 koffie.
ook zijn drinkgedrag wordt erger. steeds vaker als hij thuis komt drinkt hij een martini. laatst had hij 5 x een 0.5 Ln blikje bier op! op 1 avond. hij werd er steeds vervelender door.
ik voel me niet thuis meer, we kunnen niks goed meer doen. hij loopt sinds de tijd dat mijn moeder weet dat ze ziek is met andere vrouwen. hij kijkt op marktplaats en op speurders.nl. ook gaat hij naar de ‘dames van plezier’. de ideale situatie hoe hij die ziet is; mijn moeder voor het huishouden, en een andere dame ernaast voor wat mijn moeder hem niet meer kan geven. (ja mijn moeder wilt geen seks meer met hem, kan me voorstellen).
nu hebben we alle formulieren ingevult voor de urgentie aanvraag en hopen we dat we snel hier weg kunnen. op school lijdt mijn concentratie vermogen onder de thuissituatie. ik be bijna blijven zitten op een 3.6 die ik herkanst heb voor een 6.3 en nu toch over ben. hebben jullie misschien tips om de situatie thuis dragelijker te maken?
hopenlijk bereikt mijn verhaal ook meiden die het thuis niet makkelijk hebben.
gelukkig heb ik een superlieve vriend die me door dik en dun steunt, maar helaas kunnen we bij niemand terecht om de laatste tijd te overbruggen. hij kan namelijk andere sloten in de deur zetten en dan kunnen we er helemaal niet in. hij is gewoon gek in zijn hoofd, maar ik word ook gek van hem!
ik hoop dat jullie me een beetje begrijpen, ik wist niet tegen wie ik het anders mijn verhaal moet doen. het lucht erg op om dit zo te laten lezen.
sorry voor mijn overlast en mijn verhaal.
liefs,
mij.