Wauw wat herkenbaar.
Ik ben sinds de zomervakantie 7 kilo afgevallen. Maar ik ben 172 en ik woog dus nog maar 43 kilo. Ik wist ook niet waar door het kwam dus ik had eerst zelf besloten te kijken wat er met mij lijf zou gebeuren als ik meer zou eten. En ik kwam niks aan. Na een tijdje besloot ik naar de dokter te gaan en we dachten eerst aan een parasiet in me lijf. Maar na een tijdje verdwenen de klachten (behalve de buikpijn) en de dokter vond het eik niet nodig om verder onderzoek te doen. Ik wel, want ik was vaak duizelig, licht in me hoofd en had soms het gevoel dat ik flauw ging vallen. Na weet ik veel hoeveel doktersbezoekjes werd ik dan eindelijk doorverwezen naar het ziekenhuis. Ik mocht mijn bloed laten prikken. Een dag later kon ik bellen voor de uitslag. Ik krijg de assistenten aan de lijn. ‘Ja ik zal even voor je kijken, he, wat gek ik kan je uitslag niet vinden. Wacht ik zoek nog even hier. Oh, gevonden. Nee alles is goed maak je maar geen zorgen.’ Goed, ik maakte me geen zorgen. Maar ik bleef maar afvallen. De dokter wou zelf de uitslag nog even met mij na bekijken ook toen was deze uitslag nergens te vinden. Ik vind het vreemd. Ik heb dus nooit die uitslag gezien en weet dus niet of het klopt. Maar goed, uiteindelijk ben ik door verwezen naar een dietist. Ben daar nu 3 keer geweest en weeg nu 45 kilo. De dietist had gebeld naar de dokter dat ze het belachelijk vond dat het zo lang heeft geduurd voor dat ik door gestuurd was.
Ik mag heb we; weer op nieuw bloed laten prikken maar dan via mijn psychiater en ik ben ook getest op schildklier problemen. Maar ook nog allerlei anderen dingen.
Dus, mijn advies. Ga naar de dokter. Dring erg maar lekker op aan dat jij een bloed onderzoek wilt (en dan ook graag de uitslag). Ben benieuwd of ze er iets aan doen.