Hee meiden, ik zit in een nogal rare situatie…
Ik begin wel bij het begin.
Er is een jongen T., waarover ik wel vaker heb gepost op Girlscene. Hij is verliefd op mij. Ik vind hem ook wel leuk en dat weet hij ook.
Nu is dus het probleem dat ik absoluut geen relatie met hem wil, omdat ik gewoon vrijgezel wil blijven, niet afhankelijk wil zijn van hem en ik wil me niet aan iemand binden. Ik weet niet waar dit vandaan komt maar het is er gewoon en dat weet ik al best lang. Maar het neemt niet weg dat ik hem nog steeds leuk vindt en zo gedraag ik me ook, dat gaat vanzelf. Hij begrijpt alleen niet echt dat ik geen relatie wil. Da’s wel jammer, en hij blijft hoop houden dat het nog wat wordt, ook al heb ik het hem uitgelegd. Ik zou echt willen dat ik niet zo moeilijk deed maar het is niet anders, en ik ga het ook niet tegen m’n zin in doen.
We praten dus nog best veel met elkaar, vooral via msn omdat op school niemand het echt weet en dat vinden we allebei niet nodig.
Maarrehm, nu even to the point: Hij wil afspreken volgende week zondag. Ik wil dat aan de ene kant wel, want ik vind hem nog leuk en hij is supergezellig. Maar ik wil nog steeds geen relatie met hem. (i know, ik praat veel met ‘ik wil’ en ‘ik wil niet’-zinnen)
Alleen; vanochtend heb ik eigenlijk besloten dat ik ermee zou stoppen! Met hem bedoel ik, met de smsjes, msn-gesprekken die toch net iets verder gaan dan vriendschappelijk, etc. etc. Dat zou wel beter zijn, want ook al heb ik hem duidelijk uitgelegd dat hij niet op iets moet hopen, volgens mij doet hij het toch. En zeker als we nu gaan afspreken, hoopt hij me misschien toch nog te overtuigen.
Dus; moet ik met hem afspreken als vrienden? Of toch maar helemaal niet?
En zo ja, wat zouden we kunnen gaan doen als vrienden, iets niet-romantisch zeg maar (A)
Alvast bedankt, degenen die hebben doorgezet tot het einde van mijn verhaal!