dag dames. (:
Ik word gewoon echt helemaal gek van mezelf.
Dit verhaal gaat om 3 jongens.
Jongen 1 is 7 jaar ouder dan mij, maar hij heeft iets waarom ik steeds weer terug kom naar hem. Ook al denkt iedereen dat ik allang sex met hem heb gehad, heb ik er elke keer voor gezorgd dat het bij zoenen bleef.
Geen idee waarom iedereen dat denkt, ik denk gewoon door zijn leeftijd.
Heb ook wel vaker te horen gekregen dat hij wel wou en blabla.
We sms’en echt ontzettend veel, eigenlijk iets te veel. Maar wanneer ik heb een keer tegen kom bij de sportvereniging doet hij alsof er niks aan de hand is. Niet dat hij me negeert, maar dan kan hij in het weekend zeggen dat ik zo ontzettend leuk en lief ben, en dan als ik hem later tegen kom werpt hij wel van die geheimzinnige blikken, maar hij doet niet iets ‘speciaals’ om het maar zo te zeggen. Nou moet hij niet op z’n knieën gaan, maar toch heb ik zoiets van; laat dan ook merken als je me zo ‘leuk’ vind. We praten verder ook wel gewoon, maar precies zoals ik met een teamgenoot ook zou praten eigenlijk.
Misschien dat ik dat ook wel gewoon zo denk, maar ik heb vaak pas het idee dat hij me in het weekend pas weer wil zeg maar, wanneer het hem uitkomt.
Alhoewel hij zaterdag heel lang op me heeft staan wachten.
Jongen 2; Zit op dit moment op stage in het buitenland. Deze jongeman is zelf 18 of 19. Ik zit redelijk vaak met hem, wanneer hij weer thuis is. Ik ga ook goed met zijn zusje en zijn moeder om. Toen de laatste keer dat hij hier was en hij weer terug naar 't buitenland ging, ben ik zelfs vroeger van huis weggegaan om hem wakker te maken. Die dag miste ik hem echt gigantisch, terwijl ik daarna nauwelijks aan hem dacht. Maar toch heb ik zo mijn twijfels bij hem of ik hem leuk vind. Ik ga echt niet zomaar voor iedere andere jongen zo vroeg van huis weg om hem aan bed wakker te maken. We hebben een poos gehad dat we heel veel aan 't sms’en waren, maar dat is ook helemaal doodgelopen.
Dat komt niet doordat hij in 't buitenland zit, want pingen is gratis.
En dan jongen 3. Deze jongen woont een half uur van mij af. Een kwartier met de trein en dan nog een poosje met de auto. We hebben echt onzettend veel contact, cammen vaak, bellen vaak en hij is echt fantastisch. Ik heb één keer met hem afgesproken en dat was echt geweldig.
Ik ken hem via een oud klasgenoot.
Hij gaf me echt een super gevoel en ik kon echt mezelf zijn zonder dat ik er moeite voor moest doen. Eigenlijk ging alles vanzelf. Deze jongen is echt perfect.
Alleen woont hij dus zo ver weg. Opzich geen probleem, maar we hebben elkaar nauwelijks wat te vertellen.
Meestal is het zo’n lame gesprek van; alles goed~ja met jou en wat randomn onderwerpen, maar daar blijft het bij.
Zit me dus behoorlijk dwars. Nu zie ik deze jongen dus eigenlijk nooit, misschien ook wel een reden om alles door te hakken, maar ik kan het niet. Hij geeft me echt een geweldig gevoel en ik geef ook echt om hem.
Ik weet echt niet hoe en wat ik moet doen, word gewoon echt gek van mezelf de laatste tijd als het om jongens gaat.
Daarom heb ik hier eventjes zo goed mogelijk geprobeerd te vertellen hoe en wat; wat zouden jullie doen?
En dan niet van; ‘luister naar je hart’ maar op basis van dit verhaal.
Want het liefst wil ik ze alle 3 in één haha.
Hoop dat 't een beetje duidelijk is :")
swjaghlk