advies/meningen gevraagd.

Hee meiden,

Ik heb sinds mijn 14e een relatie met een jongen die toen 17 was. Nu zijn we 4 jaar verder en zijn we nog steeds gelukkig samen. De relatie gaat super! We kunnen samen over van alles praten en we hebben het altijd nog gezellig. Gister hebben we afgesproken om meer dingen zonder elkaar te doen. Want we waren heel veel samen. Dus ik ga vanaf nu meer dingen met vriendinnen doen etc. Alleen begin ikzelf wel te twijfelen. (Daardoor gaan we nu meer dingen apart doen) Niet aan de relatie maar of ik later niet iets ga missen. Omdat ik nooit echt single ben geweest. In februari ga ik 8 weken stage lopen in belgie dus dan zien we elkaar een poos niet. Ik denk dat ik er dan achter kom of ik hem mis of dat ik hem niet mis. Ik kan ook niet zomaar even een goede relatie weggooien omdat ik vind dat ik te weinig ervaringen heb opgedaan. Wat vinden jullie ervan en wat vinden jullie wat ik moet doen?

Hoezo zou je minder samen gaan doen? Ik ben ook heel veel met mijn vriend, en als ik hem ineens nog maar 1 keer in de week zou zien zal ik hem echt wel gaan missen. Als jullie op elkaars lip zitten begrijp ik het wel, maar als het gewoon altijd gezellig is is er toch niks mis mee? (Of jullie zijn nooit meer met jullie vrienden, dan is het wel een beetje gek).

Je merkt vanzelf wel bij je stage of je hem mist of niet. Maar als je hem niet mist betekent het niet dat je het moet uitmaken, je kan nog steeds van hem houden. Je merkt vanzelf wel wat je wilt denk ik

Ik was net 16 toen ik met mijn vriend kreeg, inmiddels zijn we 8 jaar verder en nog steeds samen. Ik herken je gevoel van ‘dingen missen omdat je nooit single bent geweest’ maar ik moet zeggen dat ik daar eigenlijk geen last meer van heb. Ik ben hartstikke blij met mn vriend (hij was ook overal mijn eerst in: zoenen, seks etc.) we kunnen overal over praten en zijn harstikke blij met elkaar maar daarnaast doen we ook nog steeds dingen voor onszelf. Gaan apart stappen, doen dingen met vrienden apart(waaronder ook weekendjes/dagjes weg)… Heel af en toe denk ik wel eens: hoe zou het zijn met een ander? Maar als ik dan denk aan wat ik kwijt zou zijn, zakt die nieuwsgierigheid echt wel weer af. Ik ben blij met hoe alles nu gaat, wat we hebben en voor nu wil ik niets anders. Misschien dat je dit tijdens jouw stage ook wel ontdekt :relieved:

Dankjewel voor jullie advies! Ik ben nu ook echt aan het doemdenken de laatste paar dagen en nu besef ik dat ik eigenlijk dan heel snel iets weggooi wat veel voor me betekent.