Add

Hee girlscene,

ik weet totaal niet waar ik met mijn vraag heen moet, want ik ben nog nieuw hier, dus maak ik er een topic van. Ik heb al een lange tijd het gevoel dat ik ADD heb. Ik ben heel chaotisch, alleen maar aan het dagdromen, kan me heel moeilijk concentreren, stel alles uit tot het laatste moment en ik zie vaak niet dat dingen gedaan moeten worden. ik kan zo nog wel even doorgaan. mijn ouders irriteren zich mateloos aan deze trekjes, maar ik doe het niet bewust. ik heb het er laatst met ze over gehad en mijn moeder neemt me nu eindelijk serieus. mijn vader daarentegen is er nog sceptisch over en vindt dat ik het niet zomaar daar op moet afschuiven en elke keer als ik het onderwerp aanhaal wordt het vermeden. ik heb een neefje met adhd en ik heb zo’n voorgevoel dat ik add heb. ik weet wel zeker dat ik m’n moeder zo ver krijg om mee te gaan naar de dokter om het voor te leggen, maar ik ben bang dat de dokter me niet serieus neemt. wat dan? vinden jullie dat ik reden heb om daarvoor getest te worden? ik ben radeloos. ik hoop dat jullie me kunnen helpen!

xxx amalisa

De dokter zal je serieus nemen, dat is zijn baan. Alleen de vraag is inderdaad of het echt ADD is. De dingen die jij beschrijft kunnen ook gewoon karaktertrekken zijn, ik herken me ook al in de helft en ik heb zeker geen ADD. Maar het is natuurlijk ook afhankelijk van hoe erg het allemaal is. Moeite met concentreren kan variëren van steeds afgeleid zijn tijdens het studeren omdat je liever zit te facebooken tot jezelf echt met geen mogelijkheid langer dan een paar seconden ergens op kunnen focussen bijvoorbeeld. Dat eerste is niet abnormaal, het laatste wel. Als je in de DSM criteria gaat kijken voor ADD, dan zal een groot deel van de mensen in principe voldoen aan de symptomen, maar niet aan de criteria voor diagnose. Dan heb je alsnog geen ADD omdat je voor de diagnose op zijn minst een significante beperking op werk-, sociaal-, of beroepsmatig functioneren moet hebben. Je moet voor jezelf overwegen of je er in zoverre last van hebt dat het de moeite is om ermee naar de huisarts te gaan.

ik zit nu in 4 havo en we krijgen niet normaal veel huiswerk en leerwerk op. In mijn hoofd is het een complete chaos. ik heb heel vaak geprobeerd te plannen en als mensen me helpen met een planning te maken kan ik de focus er niet bij houden om ook op de geplande momenten te studeren. ik heb al vaker van leraren te horen gekregen dat ik me moet laten testen erop. toen ben ik er zelf ook meer op gaan letten. het ligt bij mij trouwens niet aan de verslaving aan social media. telefoon ligt met studeren onder en de laptop tablet alles staat uit. ik krijg die focus niet op mijn werk gericht hoe hard ik dan op dat moment ook probeer en dan geef ik het meestal op omdat ik m’n aandacht er gewoon niet bij kan houden. deze dingen belemmeren me en daarom wil ik zekerheid.

^ Ik vind dit hierboven inderdaad een goede uitleg.

Ik wil er nog aan toevoegen dat als je besluit ermee naar de dokter te gaan dat je moet vergeten wat jij denkt te hebben. Mensen die zichzelf gaan diagnosticeren met mentale problemen is gewoon geen goed idee, ineens ga je alle symptomen voor een bepaald ziektebeeld in jezelf zien of maak je het erger in je hoofd dan je is, zoiets gaat echt snel en compleet onbewust. Vergeet ‘ik denk dat ik ADD heb’ en denk gewoon alleen aan de problemen die jij ondervindt. Het kan alleen maar in je tegendeel werken om er nu zelf een label op te gaan plakken. Zou zomaar kunnen dat, mocht jij inderdaad ‘iets hebben’ (om het even zo te zeggen) dat dat helemaal geen ADD is. Opties open houden. Je kan het beste naar een dokter gaan met een boodschap als “ik denk dat er iets niet klopt, ik heb echt in vreselijke mate last van x, y en z” zonder te strooien met zelfdiagnoses.

Sluit ik me bij aan.

Als je naar de huisarts gaat, deze zal je zeker serieus nemen, kun je een verwijzing krijgen naar een psychiater. Waar ik heen ging (ik ben gediagnosticeerd met ADD) ging mijn moeder mee, omdat heel veel dingen hoe je was als kind, ook kunnen helpen met de diagnose. Er waren bepaalde dingen die ADD’ers doen, of hoe ze zijn, wat heel typisch is, en het heeft met meer te maken dan ‘snel afgeleid’ zijn.