Aangereden.

Lifestyle
#1

Ik ben gisteravond aangereden door een auto, echt zo eng. De stoplichten knipperden op oranje, dus niemand zat echt fout, ik dacht nog wel even voor hem langs te schieten en hij zag mij iets te laat… Op dat moment leek er niks aan de hand te zijn, ik had alleen hoofdpijn. Er was nog een man met een hond bij en die zei dat ik het wel even aan mijn ouders moest vertellen, zodat ze het in de gaten konden houden, maar toen ik thuiskwam wist ik niet eens meer wie ik was, laat staan dat ik was aangereden… Heel de weg naar huis kan ik me niet herinneren, dat ik thuis was ook niet en de weg naar het ziekenhuis ook niet. Ik heb nu van mijn ouders en een vriend gehoord dat ik onderweg die vriend had gesmst, hij had mij opgebeld en toen was ik heel erg in de war, ik vroeg blijkbaar telkens aan hem welke dag het was, en op een gegeven moment vroeg ik ‘ben ik vandaag bij jou geweest?!’ en ik was dus een halfuurtje bij hem weg. Toen heeft hij opgehangen en mijn ouders gebeld. Net toen ze mij wilden gaan zoeken kwam ik thuis aan (ik snap echt niet dat het me gelukt is thuis te komen maar goed). Daar wist ik dus niet meer wat er gebeurd was, en die vriend kon het ook niet goed vertellen omdat ik zo onduidelijk was geweest, dus het was voor mijn ouders best eng. Ik bleef telkens dezelfde vragen stellen; of het al vakantie was, of ik al jarig was geweest, of ik over was, of de kermis al voorbij was, hoe laat ik eigenlijk thuis moest zijn…
Toen heeft m’n vader me meegenomen naar het ziekenhuis, daar bleek ik een hersenschudding te hebben (ik zit nu ook zwaar illegaal op de computer :’) maar ach die hoofdpijn wil toch niet oprotten en zo veel erger wordt het er niet van) en een gekneusde rug. Van het ziekenhuis kan ik me nog wel dingen herinneren, maar wel heel vaag, alsof ik het gedroomd had. Daar in het ziekenhuis wist ik wel weer dat ik was aangereden, dat heb ik mijn vader toen ook zo’n 10000x medegedeeld. :’)

Vandaag is alles wel weer een beetje helder, ik weet weer wat ik gister allemaal gedaan heb, al is het wel nog vaag allemaal, alsof het al een hele tijd geleden is. Ik mocht vannacht rond half 3 ofzo ook weer naar huis (de aanrijding was om half 11).
Alleen de fietstocht naar huis, het thuis zijn tussendoor en de weg naar het ziekenhuis ben ik helemaal kwijt, zooo vreemd, normaal is mijn geheugen heel goed maar dit kan ik me gewoon totaal níet herinneren en dat is zó raar. Ik heb trouwens onderweg ook een onaangebroken pakje sigaretten en drie aanstekers (ja ik had drie aanstekers bij :")) weggegooid, heel vreemd, dit wist ik zelf ook niet meer maar vanmorgen waren ze weg en toen smste ik die vriend of ik daar iets over gezegd had en ik had blijkbaar aan hem gevraagd of ik ze moest houden of moest weggooien, heel raar.

Goed, ik heb het overleefd maar het was wel een hele rare en pijnlijke ervaring! Meer meiden hier die wel eens aangereden zijn?

#2

Oh, vervelend zeg. Heel veel sterke! Ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt.

#3

Oh wat vervelend voor je zeg! Sterkte! Ja ik ben wel eens aangereden, toen moest ik met de ambulance worden afgevoerd, was niet echt een prettige ervaring…

#4

Tijdje terug ben ik aangereden, we zaten allebei fout. Ik had moeten stoppen en hij reed te hard. Heb een paar dagen enorme spierpijn gehad maar ben er zonder schrammen vanaf gekomen gelukkig. Heb enorm veel mazzel gehad dat ik de berm in vloog en niet op het asfalt.

#5
#6

Oh, wat erg :O.
Maar wat heeft de man die jou heeft aangereden gedaan dan? Reed hij gewoon weg?

Dit doet me trouwens denken aan een verhaal van mijn moeder. Ze was nog 14 en ze werd ook aangereden. Ze had erg last van haar rug, maar ze was zó bang om het aan haar ouders te vertellen dat ze dat gewoon niet deed. Ze heeft maanden met een zere rug gelopen en toen was ze weer beter. Maar het had gewoon net zo goed iets ergs geweest kunnen zijn.

En beterschap nog!

#7

Kan me voorstellen dat je ouders schrokken ja haha.
Ben nooit aangereden oid maar ik ben wel eens van motor afgevallen, toen wist ik ook niet meer wat er aan de hand was.

#8

Niet aangereden, maar wel bijna! Ik was met de scooter bij een kruispunt, waar ik van rechts kwam, maar ik kreeg geen voorrang, waardoor ik snel op de rem moest en kwam te vallen (het was glad). Getuigen zeiden dat de vonken van mijn scooter af vlogen. Had gelukkig niet veel schade, zelf een schaafwond op mijn heup (waar nu een litteken zit) en knalblauwe kieën en de scooter had wat krassen, kapotte spiegel en de helm is niet helemaal honderd meer. Had wel kapotte kleren. Maar die auto was gewoon doorgereden! Dus die getuigen belden gelijk de politie en ambulance. Leek dus allemaal best wel heftig, maar het viel opzich wel mee. Heb alleen de schade nog steeds niet vergoed gekregen!

#9

ik ben toen ik 5was aangereden door een motor
ik had een gat in mijn hoofd en een zware hersenschudding
mijn moeder viel flauw van schrik
en die aso reed door
toen lag ik daar op een dijkje en mijn moeder was buitenwesten en ik op een gegeven moment ook
maar ook ik leef nog :dp

#10

Sterkte voor jou trouwens!

#11

Ik ben 2 weken geleden aangereden door een scooter. Hij reed veelste te hard op een fietspad en ik kon dus niet op tijd remmen. Ben gelukkig niet bezeerd geraakt,maar mijn fiets is wel kapot.

#12

heftig!
ik ben gelukkig nog nooit aangereden, maar heel veel sterkte! x

#13

Wow 2 weken lang!? -okee sorry superflauw- Ik neem aan dat je 2 weken geleden bedoelt? :stuck_out_tongue:

#14

Oh ja,haha!

#15

Hij kwam wel naar me toe, maar op dat moment kon ik nog een beetje helder denken en iig normaal een gesprek voeren, dus ik zei dat het wel ging en dat ik alleen hoofdpijn had (m’n rug en been voelde ik toen nog niet, of ik had het gewoon niet door). Er was een man met een hond bij die het zag gebeuren en die zei wel dat ik het even aan m’n ouders moest vertellen, ze vroegen ook waar ik woonde en of ik daar zelf kon komen, maar ik zei ja. Mijn ouders vonden het wel vreemd dat die mensen mij niet gewoon meteen naar huis lieten bellen i.p.v. me meteen te laten gaan… Ik was toen trouwens ookal niet echt helder meer, want ik herinner me dat ik echt heel vaak achter elkaar sorry zei en dat ik hoofdpijn had, dat deed ik waarschijnlijk omdat ik meteen na dat ik het gezegd had het weer vergat, dat had ik met die vragen namelijk ook. Ik stelde telkens vragen aan m’n vader, en dan vergat ik meteen het antwoord en vroeg ik het opnieuw. M’n bril was ook op de grond gevallen en ik herinner me ook nog dat die man zei ‘oh je bril’ en dat ik toen zei ‘m’n bril? Had ik een bril op?’ dus dan lijkt me dat iemand ook wel door heeft dat je dan in de war bent…
Maarja.
En dankjewel! (:

#16

Nee idd, als je vraagt of je een bril had terwijl je hem laat vallen lijkt me wel duidelijk dat je in de war was toch?
Als ik die man was zou ik niet zeggen, vind je de weg naar huis? ja? doei.
Maar goed, gelukkig ben je dan wel thuis gekomen :slightly_smiling_face:

#17

Ben een x tegen een auto aan gereden, want ik fietste met een paraplu en ik keek naar de weg (niet heel praktisch natuurlijk). Toen had ik ook een hersenschudding.

#18

veel beterschap !!

#19

Huuuh dat is wel echt raar, dat je zo in de war was en zo. Lijkt me echt heel gek!
Beterschap! Wel een gaaf verhaal om later te vertellen haha… Maar wel eng!

#20

oh das wel raar ja dat je bijna niets meer weet!
ik heb een keer gehad, heel dom ik fietste gewoon netjes op t fietspad maar een man wou uitstappen uit de deur die aan de kant van het fietspad was, en hij zag me niet
Dus ik ben tegen de deur van de auto aangefietst en ben gelanceerd op de weg, toen lag ik midden op de weg maar de man die de auto deur open had gedaan pakte eerst mijn fiets en liet mij liggen haha, toen wou ik opstaan lukte het me niet ben ik kruipend naar de stoep gegaan, en toen werd ik duizelig ben ik ook weggevallen! Toen wouden mensen mijn vader bellen maar die nam niet op en toen is er een vriendin gekomen moest ik naar t ziekenhuis had ik ook een hersenschudding en een been gekneusd haha, maar achteraf wel een heel dom verhaal kan er nu ook wel om lachen.
maar goed heel veel beterschap! hoop dat je je snel wat beter voelt!