Ik was net een paar dagen 17 toen ik mijn HAVO examen had. Op mijn 16/17de moest ik dus beslissen wat ik voor de rest van mijn leven wou doen. Nu ik er op terug kijk was ik nog lang niet klaar om te beslissen, ik heb 2 foute beslissingen gemaakt.
Vinden jullie dat je op 17 jarige leeftijd veel te jong bent om zoiets definitiefs te kiezen?
En hoe zouden we die leeftijd kunnen verhogen? Een paar jaar extra ‘basisonderwijs’?
Ik hoor het graag!
Hmm… hier tegenover staat dat sommige mensen al weten wat ze willen worden als ze heel jong zijn.
Ik denk dat langer middelbaar onderwijs niet de oplossing is, maar een makkelijkere procedure voor als je wilt stoppen met je opleiding wel.
Voor sommige is het te jong en voor anderen niet. Ik denk niet dat een paar jaar basisschoolonderwijs daar iets aan gaat veranderen. Wanneer je nog niet weet wat je wilt kun je een tussenjaar nemen om daar eens goed over na te denken en soms denk je dat een studie het helemaal is en is dat uiteindelijk niet zo, dat kun je niet van tevoren beslissen. En sommige mensen vinden hun studie keuze de komende dertig jaar leuk en slaan dan om en gaan wat anders doen. Tegenwoordig heb je zoveel mogelijkheden, dus ik vind niet dat de leeftijd omhoog moet.
Mja. Ik ben het er eigenlijk wel mee eens. Toen ik mijn examen (havo) had gehaald was ik 16,5 toen ik moest gaan beslissen wat ik wilde gaan doen. En dat was zó moeilijk. Ik wist het gewoon echt niet.
Toen ik eindelijk iets had gevonden ‘dat me wel leuk leek’ was het ook nog eens zo ver van huis dat ik met 17 jaar op kamers moest gaan in een wildvreemde stad. Nou ben ik heel erg zelfstandig, daar niet van hoor, maar ik vond dat zó jong en wist dat me dat sowieso niet zou lukken.
Je ziet het vaak genoeg wel dat jongeren maar wat gaan doen omdat ze bijvoorbeeld ‘wel van kinderen houden’ en vervolgens de helft weer afvalt omdat het toch niet is wat ze zoeken. Ik heb het idee dat heel veel mensen die keuze inderdaad nog niet kunnen maken.
In mijn studie zie ik nu ook mensen die het maar zijn gaan doen omdat ze niet wisten wat ze moesten. Je komt dan net vers van de middelbare en moet ineens bepalen wat je gaat doen, de rest van je leven. Volgens mij kun je die keuze nog niet echt maken, tenzij je al vanaf kleins af aan één iets voor ogen hebt, maar dat komt niet meer zoveel voor heb ik het idee.
Ik denk dat het niet direct te jong is, ik denk eerder dat er heel slecht over wordt ingelicht. Uiteindelijk was ik ook 15 toen ik een vervolgstudie moest kiezen en ik stond op mijn 16e al met mijn lerarenopleiding voor de klas. Ach, dat bleek uiteindelijk toch geen gewenste carrierekeuze, maar ik had geen idee welke mogelijkheden er allemaal waren. Van de studie die ik nu doe had ik zelfs nog nooit gehoord.
Ik vind dus dat jongeren veel beter moeten worden ingelicht over de studiekeuze mogelijkheden en ook het belang van zoiets als een propedeuse of een BA en MA studie. Bij ons werd ervanuit gegaan dat onze ouders ons zouden helpen… achja, mijn vader wilde best met mij mee naar een open dag maar hij ging er ook maar vanuit dat ik zelf al wist wat ik wilde gaan doen. Terwijl ik toen nog helemaal geen onafhankelijke instelling had.
^Helemaal mee eens dat er te weinig aandacht aan wordt besteed op de middelbare. Het enige wat ik hoefde te doen op school in de 4e/5e was het behalen van 30 uur ofzo die ik dan aan mijn ‘studiekeuze’ had gewijd. Nouja, met 4 open dagen was je al een heel eind en ik heb het ook helemaal niet serieus genomen.
In de 5e had ik trouwens ook geen flauw idee wat het verschil tussen een bachelor en een master was, en van een propedeuse had ik nog nooit gehoord.
Sommige mensen weten op hele jonge leeftijd al wat ze willen gaan doen.
Ik vind dat er betere begeleiding in moet komen, en inderdaad makkelijkere procedures om over te stappen/stoppen met je opleiding. Nadat ik al voor de 3de keer gestopt was, kwam ik terecht bij een beroepskeuzebegeleider omdat ik er tóen pas op werd gewezen dat dat kon. Er kwamen zoveel beroepen/opleidingen voorbij waar ik ook nog niet eens over had gehoord.
Ik heb het idee dat hier echt té weinig aandacht aan wordt besteed.
Daarnaast vind ik ook niet dat het erg goed geregeld is met de stufi voor mensen die één of twee keer een foute keuze maken.
Ik ben nu bezig met mijn 4de en hopelijk allerlaatste keuze en kom het laatste anderhalf jaar in de problemen, vooral omdat ik binnenkort op mezelf ga.
Ik dacht dat ik mijn studiekeuze zeker wist toen ik naar de open dag was geweest van een mbo niveau 4 studie. Ik was toen 15 dus nog heel jong, maar ik denk niet dat het daaraan ligt. Ik denk eerder dat het aan scholen ligt door een verkeerd beeld voor de studenten te schetsen en dingen mooier te maken dan dat het daadwerkelijk is.
Ik ben toen bijvoorbeeld helemaal verkeerd ingelicht, ze zeiden dat de opleiding helemaal in het Engels zou zijn, dat je ook veel met evenementen ging doen etc. Uiteindelijk is geen van beide uitgekomen, waardoor ik deels door de foutieve informatie een foute studiekeuze heb gemaakt en dus 2 kostbare jaren heb moeten ‘weggooien’.
Ik was 15 en heb een foute keuze gemaakt,
Nu ben ik 17 en moet ik weer een keuze maken, maar ik vind het nog steeds erg lastig.
Wat mij een goed idee lijkt is dat er een soort keuze jaar komt waarin je bijvoorbeeld 2 of 3 studies kan kiezen die je dan allebei een halfjaar volgt.
In die tijd kan je dan kijken of het is wat je verwacht had en wat je definitief wilt gaan doen.
Al weet ik niet of dit überhaupt kan qua kosten etc.
En verder idd betere begeleiding zoals hierboven ookal gezegd is.
Ik denk dat je vooral moeite hebt met een studiekeuze te maken omdat het middelbaar vaak te gemakkelijk is en je je niet kunt voorstellen hoe zo’n richting in het hoger in elkaar zit. Maar als jij dan tot je 25ste in het middelbaar zit, weet je dat dus nog steeds niet. Sommige mensen maken dan inderdaad fouten, door verkeerd ingelicht te zijn, maar volgens mij heeft dat weinig met de leeftijd te maken. Ik heb ook verkeerde keuzes gemaakt in het begin, gewoon omdat ik geen idee had van wat studeren nu juist inhield. Maar dat had er niks met mijn leeftijd te maken. Eerder met ervaring die je mist en die je toch sowieso moet opdoen door naar een hogeschool/universiteit te gaan. Een jaartje later heb ik de perfecte studie gevonden, niet omdat ik dat jaartje ouder was, nee, maar omdat ik door mijn eerste studie te volgen (En te verprutsen) wél wist wat het inhield en de sprong tussen middelbaar en verder studeren daardoor al een beetje overbrugd was. En daar steekt de fout, middelbaar is echt wel peanuts tegenover de universiteit.
Verder: Hoeveel ouder zou je dan moeten zijn? Als je nu een opleiding kiest (Hier in België dan) en je bent nooit in je leven blijven zitten, loopt geen studievertraging op enz. Zit je tot je 23ste op de schoolbanken. Dan heb je nog de mogelijkheid om een master-na-master te doen, te doctoreren… Je bent al redelijk oud als je uiteindelijk aan het werk gaat, als je dan nog eens de leeftijd verlaat dat je die keuze mag maken, verhoogt die leeftijd nog eens.
Ik zou niet langer basisschool doen of middelbare school, maar juist een jaar (of 2 jaar, zolang je nodig hebt om een leuke studie te vinden lijkt me) een soort ‘voorbereidend MBO/HBO/universitair’ onderwijs. Gewoon de basisdingen leren die je voor elke opleiding nodig hebt, bijvoorbeeld presenteren, verslagen schrijven volgens bepaalde richtlijnen of werken in groepsverband.
Zo leer je nuttige dingen en kom je meer over jezelf te weten.
Het is niet te jong maar je word inderdaad slecht voorbereid. Een langere tijd op bassischool of middelbare school is naar mijn mening niet erg succesvol. Er moet gewoon meer gedaan worden aan voorlichting en voorbereidende cursussen/opdrachten etc.
eens. Sommigen weten het al als ze 4 jaar oud zijn maar ik ben nu 19 en ik weet het nog niet :’)
Vind ik wel. Maar ik vind het ook de verantwoordelijkheid van school om ons nog meer kennis te laten maken met de bestaande beroepen.
Toen ik op de middelbare school zat had ik geen idee wat er allemaal was (ja, de standaard beroepen) maar ook daarover wist ik niet heel erg veel. Dus had ik maar wat gekozen. Nu blijkt deze richting mij wel te liggen, maar ik denk dat dit meer ligt aan mijn inzet.
Misschien had ik in een andere richting nog veel gelukkiger geweest.
wacht even. Jij bent vijftien!?!?!?!
Deels wel, deels niet. Het overgrote deel van de leerlingen is daar duidelijk niet aan toe, er zijn wel uitzonderingen (laat ik mezelf even noemen) die wel zulke keuzes kunnen maken. Over het algemeen gesproken denk ik inderdaad wel dat het beter is als we die keuze wat uitstellen.
Uitstellen is denk ik niet echt nodig. Meer voorbereiding wel.
Op welke leeftijd zou de keuze dan gemaakt moeten worden?
Al ben ik het wel geheel eens met betere voorlichtingen.
Mwah, ik heb echt heel veel voorbereiding gehad op mijn studiekeuze (Qompas, gesprekken met de decaan, open dagen bezoeken, meeloopdagen, LOB-dagen etc) en de mensen in mijn omgeving waren er ook actief mee bezig. Toch ken ik genoeg mensen die vlak voor de eindexamens nog niet wisten wat ze ermee aanmoesten en wat ze eigenlijk wilden doen.
Wat mij beter lijkt is dat iedereen een soort schakeljaar heeft, waarin je meerdere universitaire disciplines kan “proberen.” Zoals mijn studie, Bèta-Gamma. Het eerste jaar volg je allerhande vakken, van sociologie tot natuurkunde/sterrenkunde, en in het tweede jaar kies je een major (hoofdvak) waarin je verder specialiseert. Denk dat mensen die zoiets doen een veel beter overwogen keuze kunnen maken. Je kan dan namelijk het studeren ook gewoon echt ervaren.