I kill people I like 
Elias Noël Vescatur13/12/1979
Uiterlijk 17jarige
Kannibaal
Evan Peters
Innerlijk: door het verlies van zijn moeder, gebrek aan sociale ontwikkeling en moordlustige natuur is Elias een naar binnen gekeerd en cynisch persoon geworden. Het kan hem allemaal geen moer schelen wat hij doet – hij heeft eenmaal niks te verliezen.
Door zijn vele moorden in de tijd dat hij rondzwierf heeft hij echter wel wat mensenkennis opgedaan, waardoor hij geweldig goed is in het manipuleren van zijn omgeving. Ondanks dat hij amper emoties voelt, is hij goed in het nadoen van ze. Verdriet, blijheid, lust, angst … noem het maar op, Elias zou een Oscar verdienen als hij acteur was. Zo weet hij slachtoffers in zijn web te lokken.
Elias spot graag met van alles en nog wat, hij neemt niets serieus en is zo egoïstisch als de pest. Als het hem goed uitkomt doet hij alles. Hij is erg vijandig en wantrouwend naar iedereen om hem heen toe en zal niet snel een vriendschap opbouwen.
De enige zwakte die Elias heeft, is een moederfiguur. Dat doet hem denken aan de vrouw die alles voor hem opgaf en haar leven gaf om hem te beschermen, en dat zal hij niet snel vergeten.
Hij vindt zichzelf geen monster, hij is niet beter gewend. De mens krijgt van hem geen respect. Het zijn maar een stel levenloze zakken met bloed en botten wat zijn honger stilt.
Toch zal Elias niet alles moorden wat los en vast zit – in het begin deed hij dat wel, maar nu weet hij wel beter. Hij vindt het veel leuker om eerst wat te klooien, denk aan het kat-en-muis spel, om toe te werken naar het punt waarop hij zijn ware aard toont en zijn prooi levend opvreet, de climax.
Uiterlijk: de jongeman heeft een redelijk bleke huidskleur, is van gemiddelde lengte (niet bijzonder lang of klein), heeft een aardig gespierd lichaam en donkerbruine ogen. Zijn gezicht staat vaak erg donker, maar wanneer hij lacht fleurt zijn gezicht en in het bijzonder zijn ogen helemaal op. Elias heeft warrig tot krullend blond haar dat verschilt in lichtblonde plukken tot donkerblonde plukken. Soms smeert hij er gel in om het wat naar achter te duwen waardoor het soms een bruine in plaats van blonde gloed krijgt. Ook krijgt Elias kleine kuiltjes in zijn wangen wanneer hij lacht.
Zijn gezicht heeft iets mysterieus, zijn ogen staan ondoorgrondelijk en kijken dwars door je heen.
Soort: Elias is een ‘Wendigo’ (wiki), net als zijn moeder was, wat wil zeggen dat hij een bovennatuurlijk wezen is met superkrachten (= razendsnel, zeer sterk en angstaanjagende invloed). Wendigo is de benaming voor een wezen dat hierin verandert of transformeert na het plegen van kannibalisme (het eten van mensen). Na het voeden lijken deze wezens op een uit het graf opgestaan lijk, ofwel een zombie. Ze zijn lijkbleek, vertonen een rare grijze gloed vanuit de ogen, hebben een vermoeid gezicht inclusief donkerpaarse kringen onder de ogen en ook zijn de bloedvaten duidelijker op de huid met een blauwpaarse kleur.
De legendes zeggen dat Wendigo’s daarnaast altijd een bebloede mond hebben, onverzadigbaar zijn en na elk nieuw slachtoffer groter worden. Dit is allemaal niet waar. Voor het eerste geval zijn zakdoekjes uitgevonden en wat betreft het tweede krijgen ze net als ieder normaal mens na verloop van tijd weer honger, bij Wendigo’s duurt dat alleen wat langer. Ze kunnen best een tijdje zonder het eten van mensenvlees, daarnaast kunnen ze ook normaal voedsel op, alleen begint het na een lange periode toch te knagen en wordt de behoefte tot kannibalisme bijna onweerstaanbaar.
De mythe komt voort uit vertellingen van de Indianen uit Noord-Amerika en Canada, en de legende is nauwelijks populair in Europa.
Geschiedenis: Elias werd eind jaren 70 geboren in een conservatief dorpje ergens in de Verenigde Staten. Het huwelijk van zijn ouders was redelijk labiel, voornamelijk door Elias’ moeders ware aard. Net als haar zoon was zij een Wendigo (zie synopsis bij ‘soort’), maar probeerde ondanks haar ras een zo normaal mogelijk leven te leiden.
Dat leven was van korte duur toen zij erachter kwam dat Elias hetzelfde in zich had. Zijn ouders kwamen erachter toen de destijds vijfjarige jongen zijn pasgeboren zusje wilde aanvallen. Elias’ vader wist niet precies wat er mis met hem was, maar hij was ervan overtuigd dat het kind de duivel in zich had en was vastbesloten zijn zoon te doden. Elias’ moeder wilde koste wat kost haar kind beschermen, en heeft toen voor Elias’ ogen zijn vader aangevallen en vermoord.
Sinds die tijd is Elias veel verhuist met zijn moeder om te ontsnappen aan het verleden. Het jongetje was getraumatiseerd en wist niet eens wat er met hem zelf aan de hand was. Zijn moeder heeft hem nooit meer naar school laten gaan of enig ander deelnemen aan de maatschappij, bang dat hij weer iemand zou aanvallen. Hierdoor heeft Elias een zeer afgezonderd leven geleid met constante stress en onzekerheid.
Toen hij zeventien jaar werd (1986) is zijn moeder overleden door het toedoen van een hunter. Elias is hierdoor helemaal geflipt: zijn moeder was het enige wat hij had. Doordat hij nu vrij was om te doen wat hij wilde, zonder toeziend oog, is hij voor het eerst in zijn leven gaan doen wat een Wendigo ‘hoort’ te doen: mensen vermoord en opgegeten. Doordat dat zijn eerste transformatie naar Wendigo was, is hij vanaf die leeftijd nog maar amper verouderd.
Woedend en zwelgend in verdriet is hij rond gaan zwerven, terwijl een haat voor hunters en een gebrek aan emoties groeide. Inmiddels heeft Elias zijn plek gevonden in Moonlight Falls, een plek waar hij niet opvalt en niet de enige met bovennatuurlijke genen is.
Mick: tijdens één van Elias’ maaltijden, bij willekeurig uitgekozen familie Hancock, was hij bezig met het smikkelen aan één van de dochters toen hij gestoord werd door een nieuwkomer. Het bleek een vampier te zijn die geregeld bij huize Hancock langskwam om zijn wraak te zegevieren door zich rijkelijk te laten verwennen met bloedvergieten van de nakomelingen. Elias schrok, hij had niet verwacht dat er iemand thuis zou komen, en voelde zich direct bedreigd door de onbekende vampier. Maar hij werd overtuigt door Mick’s wraakverhaal en nonchalance, waardoor hij besloot hem met enig wantrouwen te accepteren. Mick wekte interesse bij Elias, iets wat maar weinigen lukt bij de kannibaal, en daarom besloot hij contact te houden met de vampier.
Extra: in het dagelijkse leven gaat Elias gewoon naar de high school in Moonlight Falls. Hij praat niet veel, werpt graag dodelijke blikken en gaat zijn eigen gangetje. Hij wordt door de meesten als een freak of creep gezien, door zijn asociale gedrag en vreemde bleke uiterlijk. Verder zit hij graag in het Lacrosse team, daar kan hij zijn woede af en toe in kwijt (beter tegen ballen meppen dan mensen de nek omdraaien).
Hij woont en leeft de rest van zijn tijd in een verlaten gebouw dat ooit een gekkenhuis/insane asylum was. Hoewel hij vaker buiten te vinden is, in de bossen of bovenop gebouwen, vooral 's nachts. Slaap heeft hij niet extreem veel nodig, maar na het plegen van moorden of na een gevecht is hij wel gedwongen wat uurtjes zijn ogen te sluiten.
Ook zonder eten kan hij redelijk lang. Vooral na het plegen van kannibalisme kan hij redelijk lang zonder mensenvlees voordat de lust weer op komt zetten. Normaal voedsel kan hij ook hebben, maar erg gek daarop is hij niet en vermijdt het dan ook liever. (levende) Dieren vermoordt hij niet snel, daar ziet hij het nut en plezier niet echt van en bovendien heeft hij daar geen grote haat voor. Hij respecteert het dierenrijk, ze bemoeien zich met niemand en laten zich enkel aandrijven door hun natuur en instinct, en daar gelooft Elias ook in.
