Vrijdagavond
Elke keer weer hetzelfde liedje,
De monster die weer op zijn actiefst is
Doordeweeks knaag hij aan je: het donkere, stroperige gevoel die dit monster achterlaat op je hart. Zich daarna verspreid naar de rest van je lichaam en daarna je hoofd. Bij je hoofd trekt dit monster zich naar binnen en maakt alles een plakkerige massa. Alles wat je hoort, proeft, ziet en ruikt blijft plakken aan je hersenen. Je kunt niks meer. Je onthoudt niks meer. Je hoort niks meer. Je proeft niks meer. Je ruikt niks meer. Alle nieuwe informatie gaat dwars door je heen. Jij zit opgescheept met dit monster, eigenlijk elke dag, maar vanaf vrijdagavond tot en met zondagavond is het zijn actieve periode. Het maakt je gek. Elke nanoseconde, seconde, minuut, uur en dag. Het zorgt ervoor dat je moeilijk vooruit beweegt. Je wordt sneller moe en je raakt in paniek. Hoe kom ik van deze ellende af? Dit monster kent geen genade. Zijn naam is Depressie.
Wilde even gewoon wat bagger uit mijn hoofd gooien maar wist niet waar ik dit kon plaatsen.
Zou graag willen weten wat je ervan vindt
