Up!

Sorry voor alle saaie feitjes in het komende (en deels ook al in het vorige) stukje! Het zou trouwens goed kunnen dat er iets niet helemaal klopt.. Ik ben stiekem ook maar een mens.

51.

Niet veel later zat Harry in zijn eentje over de brief van Romeo gebogen. Zijn eerdere opleiding tot Schouwer en de ervaring die hij had opgedaan, maakten dat hij de lijst zelf korter kon maken dan hij was. Hij had inkt en een ganzenveer gepakt en de eerste namen waren al weggestreept.
Igor Karakarov en Grafblom had hij doorgestreept. Beiden waren door andere Dooddoeners om het leven gebracht en konden daardoor niets te maken hebben met de aanval op Fay-Linn. Harry voelde hoe moe hij was toen hij weer naar de brief keek, maar met deze lijst kwam hij steeds een stukje dichter bij de waarheid. Hij moest weten wie Fay-Linn in de val hadden gelokt in Zweinsveld nu al enkele maanden geleden en wie hen had aangevallen toen ze terugkwamen uit het ziekenhuis.
Hij wreef vermoeid over zijn voorhoofd en streepte de volgende namen door.
Antonin Dolochov -vermoord tijdens de Slag om Zweinstein- en Alecto en Amycus Kragge konden worden weggestreept. Broer en zus Kragge zaten in Azkaban; precies waar ze hoorden.
Op een bepaald moment ging het strepen snel: Peter Pippeling, Bellatrix van Detta, Severus Sneep, Regulus Zwarts, Krodde en Edwin Roselier verdwenen van de lijst, omdat ook zij niet meer in leven waren.

Naast Harry was het opvallend stil geworden en toen hij opkeek, zag hij dat Fay-Linn in slaap was gevallen. Hij kon het haar niet kwalijk nemen; deze dag was lang, vermoeiend en zat vol nieuwe indrukken en ideeën. Even keek Harry naar de onnatuurlijke houding waarin ze zat en daarna naar het bed. Hij twijfelde. Moest hij haar in bed leggen zodat ze comfortabel verder kon slapen? Het zou de tweede keer zijn dat hij haar zou optillen, maar de eerste keer die avond had hij geen andere keuze gehad. Hij probeerde zich weer op zijn werk te focussen, maar zijn twijfels bleven hem afleiden. Zuchtend stond hij op, hoopte vurig dat Fay-Linn niet wakker zou worden en tilde haar toen van de bank af. Met één hand op haar rug en één in haar knieholtes liep Harry met Fay-Linn naar haar bed toe. Hij legde haar er voorzichtig op neer, besefte toen dat hij haar bovenop de dekens had neergelegd en vervloekte zichzelf binnensmonds om zijn eigen stommiteit. Een slaperige kreun ontsnapte uit haar mond toen hij de andere helft van de deken onhandig over haar heen sloeg. “Niet wakker worden,” fluisterde hij schor.
Toen dat inderdaad niet gebeurde, liep Harry terug naar de bank en nam het stuk perkament weer op schoot.

Hij stak zijn ganzenveer in de gitzwarte inkt en streepte weer een naam door: Bartolomeus Krenck Jr, die na zijn verraad de kus van een Dementor had gekregen.
Totelaer, Schoorvoet, Korzel senior, Jeegers, Jeker, Arduin, Bijlhout, Vleeschhouwer en Augustus Ravenwoud kon hij daarna direct doorstrepen; zij zaten allemaal in Azkaban.
Ook Fenrir Vaalhaar streepte hij door. Hoewel hij officieel nooit een Dooddoener geweest was, vond Harry het geen nare gedachte dat de Weerwolf veilig achter de tralies zat.
Zuchtend keek hij naar de kort geworden lijst waarop nog slechts zeven namen stonden. Narcissa en Lucius Malfidus vielen hem niet op, Harry wist ten slotte al dat zij niet meer als Dooddoeners gezien mochten worden, ook al verdacht hij Lucius nog steeds van diverse duistere praktijken.
Ook de namen Zagrijn, Noot en Kwast senior negeerde hij terwijl hij zijn vinger op twee namen bovenaan de lijst drukte: Rodolphus en Rabastan van Detta.

Thanks Mars! <3

Preview:
Harry stond zwijgend op, pakte zijn toverstok en wees naar de open haard.
“Incendio.” Direct werd de haard gevuld met warme, knetterende vlammen.

Sorry dat het zo vreselijk lang duurde! Veel leesplezier <3

52.


Harry had nauwelijks geslapen toen hij wakker werd van de regen die tegen het raam tikte. Donderslagen weerklonken en zilveren flitsen verlichtten de kamer. Vermoeid wreef hij in zijn ogen en keek de kamer rond. Bij een volgende flits zag hij tot zijn verbazing dat Fay-Linn voor het grote raam stond en merkte hij op dat hij nog op de bank zat.
Alsof ze voelde dat hij wakker was, draaide ze zich om. “Heb ik je wakker gemaakt?”
Harry schudde zijn hoofd en rekte zich uit waarbij hij tot zijn verbazing voelde dat er een kleed van zijn schoot viel.
Onbewust krulden zijn mondhoeken omhoog. “Bedankt,” zei hij toen, wijzend naar het kleed op de grond.
Fay-Linn haalde nietszeggend haar schouders op. “Ik ben vast ook niet uit mezelf in bed beland.”
“Ehh,” zei Harry die ongemakkelijk de andere kant opkeek. “Dat klopt.”
“Ik ben ook nog niet zo lang wakker, maar ik kan niet slapen met dit weer.”
Harry stond zwijgend op, pakte zijn toverstok en wees naar de open haard.
“Incendio.” Direct werd de haard gevuld met warme, knetterende vlammen die zijn benen aangenaam verwarmden.



Fay-Linn kwam naast hem bij het vuur staan. “Je voelt je wel weer goed toch?” vroeg Harry met zijn ogen gericht op het vuur. “Na deze dag bedoel ik.. En.. alles.”
Een tijdje zweeg ze, alsof ze lang over het antwoord na moest denken. Het was of ze niet goed wist hoe ze zich moest voelen, maar het meest wenselijke antwoord wilde geven.
“Ja,” zei ze uiteindelijk, “ik voel me goed.”

Toen Harry eindelijk in bed lag, kon hij de slaap niet vatten. De namen op de lijst Dooddoeners bleven door zijn hoofd malen en de vragen die daarbij kwamen kijken, smeekten om een antwoord. Het was vreemd om te beseffen dat Rodolphus en Rabastan van Detta wellicht een deel van hun vragen zouden kunnen beantwoorden, als het mogelijk was om een goed gesprek te voeren onder het genot van een Boterbiertje dan.. Harry grijnsde bij die gedachte, maar die grijns verdween al snel toen hij aan Fay-Linn dacht. Wat wilden ze van haar? Hadden zij haar gecreëerd? En met welk doel dan? Hij was er inmiddels vrij zeker van dat de geboorte van zo’n sterke magiër opzet was geweest. De woorden van Desiderius Perkamentus bevestigden dat: “ik had er geen besef van dat ze nu nog steeds gecreëerd werden..”
Bovendien was het niet logisch dat Fay-Linn vanuit het niets in de val werd gelokt door Dooddoeners, als zij niet van haar bestaan zouden wisten.
Harry draaide zich om in bed en slaakte een zucht. Hij moest zijn gedachten met iemand delen om ze te kunnen ordenen, wellicht iemand die weinig met de situatie te maken had. Iemand die logisch kon nadenken en naar zijn idee een stuk intelligenter was dan hijzelf. Hij kreeg een ingeving en kwam uit zijn bed omhoog. Ze zou zijn tijdstip van bezoek waarschijnlijk niet kunnen waarderen, maar Harry zou niet kunnen rusten voor hij zijn warrige gedachten met iemand gedeeld had.
Er was maar één persoon die hij op dat moment wilde spreken; Hermelien Griffel.

yay <3

53.

Harry liet zichzelf schaamteloos het lokaal Geschiedenis van de Toverkunst binnen en liep door naar de werkkamer. Daar ontdeed hij zich van zijn onzichtbaarheidsmantel, die hij voor de zekerheid had omgedaan. Achter een wandkleed met een schip bevond zich de deur naar haar slaapkamer, waar hij twee keer op klopte. Even twijfelde hij of hij het juiste deed door midden in de nacht aan te kloppen, maar omdat het kwaad op dat moment al geschied was, bleef Harry staan. Hij hoorde geschuifel voordat de deur openging en er een slaperig hoofd verscheen.
Het haar van Hermelien zat rommelig bij elkaar gebonden en enkele pluizige lokken haar, waren uit de knot ontsnapt.
“Harry?” vroeg ze schor.
“Ja,” zei hij onhandig, “dat ben ik.”
Nadat ze hem binnen had gelaten wreef ze in haar ogen en ging op de rand van haar bed zitten.
“Ik had van Anderling al wel gehoord dat je hier was, maar ik had niet verwacht dat je je bezoekjes nu in de nacht zou plannen.”
“Dat was ook niet per se mijn bedoeling.”
“Waarom ben je hier dan?”
“Ik kan niet meer logisch denken.”
“Niets nieuws toch?” plaagde ze hem. Harry vond haar verrassend helder voor iemand die net wakker was gemaakt.
“Maar vertel,” zei ze toen serieus. Harry ging op een stoel zitten en keek haar aan.

“We hebben veel ontdekt de afgelopen dagen.” Het was een korte samenvatting van het lange verhaal dat komen ging. 
En zo kwam het dat hij vertelde over het St. Holisto waar ze Lucius Malfidus hadden gezien, over de twee tovenaars in zijn huis die ervoor hadden gezorgd dat Ambactus naar de ziekenboeg moest, over het verblijf in de kamer van Hoge Nood en tot slot over het avontuur van die enorm lange dag. Hij kon zelf nauwelijks geloven hoeveel er gebeurd was in slechts een paar dagen tijd.
“Dus op één dag zijn jullie bij het Ministerie geweest, ternauwernood ontsnapt aan een stel Schouwers, op de koffie geweest bij Desiderius Perkamentus en heb je die brief van Romeo ontvangen?”
“De aanval van die Dementor niet te vergeten,” vulde hij de samenvatting van Hermelien aan.
Ze fronste haar voorhoofd. “Waarom zou Malfidus eigenlijk op bezoek willen bij mevrouw Harper?”
“Dat wil ik zelf ook weten. Hij zou niet eens weten dat ze daar ligt, als hij er niets mee te maken zou hebben. Ik geloof niet in zijn onschuld, dat heb ik nooit gedaan.”
“Weet ik, Harry.” Hermelien slaakte een zucht. “En de resterende Dooddoeners op de lijst van Romeo.. Wie waren dat?”
“Naast Lucius en Narcissa, bleven Zagrijn, Noot en Kwast senior over. En Rodolphus en Rabastan van Detta.”
“De man van Bellatrix? En diens broer?”
Harry knikte. “Maar het is niet logisch, als ze wraak willen.. Waarom moeten ze Fay-Linn dan hebben?”
Hermelien schudde haar hoofd. “Ik denk niet dat dit met wraak te maken heeft. Stel nou dat de van Detta’s degenen zijn die Fay-Linn bewust gecreëerd hebben.. Dan was dat jaren voor de dood van Bellatrix.”
Hij knikte. “Goed punt. Desiderius leek meer te weten over het creëren van magiërs zoals Fay-Linn. Wellicht heeft hij ook een idee over de reden ervan.”
“Wanneer ga je met hem praten?” Ze onderdrukte een gaap.
Harry wreef peinzend in zijn nek. “Geen idee. Fay-Linn vermoordt me als ik haar buitensluit en ontsnappen is praktisch gezien onmogelijk. Bovendien word ik nog steeds gezocht door diverse Schouwers en vast ook wel door de Van Detta’s.. Als zij het zijn dan.”
“Ik vind dat je Minerva hierbij moet betrekken. Je moet samen met haar naar Desiderius. Dan ben je veiliger en weet je ook zeker dat je geen cruciale informatie mist.”
“En Fay-Linn? Ik wil niet dat ze weet wat ze is..”
Hermelien keek hem streng aan. “Ze heeft het recht het te weten, Harry!”
“Vertel mij wat. Maar hoe zou jij het vinden als ik naar jou toe kwam: ‘hey Hermelien, ik wilde nog even vertellen dat wij denken dat je geen geest hebt en daardoor niet kunt toveren’.”
“Vergeet dan ook niet te vertellen dat haar bizarre gedrag daar vast ook mee te maken heeft.” Een flauwe glimlach verscheen op haar gezicht en Harry gooide een kussen van zijn stoel naar haar toe.
“Het valt wel mee,” zei hij toen.
“Dat zeg je alleen maar omdat je het voor jezelf goed probeert te praten. Omdat je het graag anders zou willen zien.”
Hij schudde zijn hoofd. “Niet. En bovendien.. Minerva denkt ook dat Fay-Linn aan het veranderen is.”
Hermelien zweeg een tijdje tot ze Harry weer aankeek.
“Volgens mij zijn Rodolphus en Rabastan van Detta een tijdje na de val van Voldemort gewillig naar Azkaban gegaan. Ze zouden de cruciatusvloek dus nog kunnen hebben gebruikt tegen mevrouw Harper, vlak voordat ze in Azkaban belandden.”
Harry knikte en wreef vermoeid in zijn ogen. “Kunnen we morgen verder praten? Het helpt om mijn gedachten op een rijtje te zetten.”
“Ik zal naar jullie toekomen na mijn lessen. Probeer jij ondertussen goed na te denken of je geen dingen over het hoofd ziet. Oh, en praat met Minerva. Fay-Linn is ook haar zorg. Ze heeft het recht om op de hoogte te worden gehouden.”
“Dat was ik sowieso al van plan,” zei hij voordat hij opstond. “Bedankt dat we op dit tijdstip even konden praten.”
“Natuurlijk Harry! Ik ben juist blij dat je het met me hebt gedeeld. Je kunt niet alles in je eentje oplossen.”
Hij knikte naar haar en liep naar de deur.
“Welterusten,” zei hij voordat hij de onzichtbaarheidsmantel over zich heen gooide en stilletjes haar kamer en lokaal verliet.

Up

Ik stop hier voorlopig mee, zoals jullie misschien al wel gezien hadden.. haha.
Er is geen hond meer die het leest en ik ben zelf super druk met werk + afstuderen.
Uiteindelijk maak ik mijn verhalen altijd af, maar voorlopig zit dat er even niet in.


Mocht je wel een lezer zijn: sorry sorry sorry.
Dan heeeeeel veel liefde, kusjes enzo. En hopelijk tot snel <3

helaas! succes met alles!

Hoe groot is de kans, dat je nog verder gaat met Ab imo Pectore? We zijn nu al een jaar verder.

zeker!