Culturele gewoonten waar ik me aan erger
Dat vrouwen hun achternaam veranderen als ze trouwen (en mannen dit bijna niet doen). Afschaffen die bullshit, iedereen z'n eigen naampje.
Dat kinderen bijna nooit de achternaam van de moeder krijgen. Biologisch gezien is het nota bene logisch, als moeder weet je altijd dat het je eigen kind is. Maar als we 't echt eerlijk willen houden: een combinatie van beide namen. Maar wat mij betreft mag 90% van de kinderen de komende 300 jaar wel de achternaam van de moeder aannemen, gewoon om de boel weer een beetje gelijk te trekken.
Discussies op nu.nl die ik heb gelezen, waarin mensen het nodig vonden om iemand op de persoon aan te vallen voor het hebben van een mening. Dieptriest gedrag als je 't mij vraagt, en het zorgt er automatisch voor dat ik je visie negeer. Puur omdat je een eikel bent.
Onbeleefd gedrag en onduidelijkheid bij Facebook marktplaats. Zet gewoon je richtprijs in de beschrijving, of: bieden vanaf x bedrag. Geen gezeik met prijsopgaven via PB's. En voor de kopers: vraag gewoon netjes hoeveel iemand ervoor wil hebben. Een volle zin met vraagteken, geen afkorting. I double dare you. 'Welke prijs heeft u in gedachten?' Zo moeilijk is het toch niet om hier de fatsoensnormen te gebruiken die papa en mama je vroeger hebben geleerd?