Hoi!
Allereerst; ik was 12 toen ik de username bedacht. Ik wil wel serieus genomen worden haha.

Ik ben hsp. Ik word snel overprikkeld, kan me goed in anderen inleven (mits ik niet overprikkeld ben), en ik herken je verhaal. Soms dwaal ik gewoon af midden in een gesprek en mis ik een paar zinnen. Dan vraag ik gewoon of de ander de laatste paar zinnen nog eens wil zeggen. Soms is dat wel vervelend en ik kan me ook niet voorstellen dat ik een beroep zou willen waarbij ik constant actief moet luisteren (bv psycholoog ofzo)

Zelf studeer ik nu iets waarbij ik veel met communicatie bezig ben, want het is wel een van mijn sterkste punten, maar ik ga dit waarschijnlijk niet veel in de praktijk doen, meer in de theorie.
Wat betreft je studiekeuze, het is natuurlijk vervelend dat je denkt dat je gekozen beroep niet goed bij je past. Wellicht is er een zijtak die beter bij je past? Of wellicht zou je dit parttime kunnen doen, en daarnaast een andere baan kunnen hebben? Zodat je niet overprikkeld raakt? Daarnaast zou ik me niet teveel zorgen maken. In de meeste gevallen valt het wel mee. Elk beroep is deels ook gewoon het gezellig hebben met collega's en rustig een boek lezen in de pauzes, dus ik denk dat je het wel aan kunt. En mocht je wanneer je start met werken je realiseren dat je toch de foute keuze gemaakt hebt; het is niet alsof je nooit meer iets anders kunt doen. Je kunt altijd nog omscholen en een beroep kiezen wat er op lijkt, of juf worden ofzo. Ik zou als ik jou was zo snel mogelijk een stage gaan doen, dan weet je snel of je het kunt hebben of niet. En daarnaast, beroep is niet permanent, onthoud dat.
Succes!