Ik en mijn vriend zijn voorlopig nog niet toe aan kinderen, maar soms vind ik het toch al leuk om dingen uit te zoeken en hoe die gaan als ik een baby zou krijgen. Bijvoorbeeld hoe de bevalling gaat en wat je voelt tijdens de zwangerschap en hoeveel een baby zou kosten etc. Ik zit heel vaak artikelen te lezen op babybytes en 24baby en ik heb ook al lijstjes met namen... En ik betrap mezelf er soms ook al op dat ik naar babykleertjes sta te kijken in de Hema ofzo haha! Ik ben er mentaal volgens mij echt al helemaal aan toe, maar ik wil gewoon eerst dat mijn vriend en ik het financieel aan kunnen en we zonder (al te veel) zorgen aan een kindje kunnen beginnen

weg

Ik vind het best raar als iemand tijdens het uitgaan zomaar iemand zoent, zich lam zuipt of met 100 mensen heeft gezoend/seks heeft gehad. Je moet het natuurlijk helemaal zelf weten maar als ik zoiets hoor wordt mijn respect voor die persoon wel minder.

Ik vind het vervelend als mensen zich constant met mij of mijn vriend bemoeien, over dat hij wat af zou moeten vallen, door moet studeren of zijn rijbewijs eens zou moeten halen. En dat ook tegen mij zeggen alsof ik hem dan moet motiveren. Ik bemoei me toch ook niet met hun leven?

^^Nee hoor, dat vraag ik mij ook af. Echt, hoe kom je aan 1000 'vrienden'? Oke, sommigen zullen wel veel socialer zijn en meer mensen ontmoeten, maar om nou iedereen toe te voegen...

ik verwaarloos mijn vrienden en familie en vind het raar dat ik me soms heel eenzaam voel, terwijl ik in mijn achterhoofd weet dat het mijn eigen schuld is..

Ik voel me flink klote en gestresst en ik WEET dat andere mensen ergere problemen hebben maar dat betekent toch niet dat ik de mijne maar moet doodzwijgen.

ik krijg vanavond 5 vriendinnen te eten en ik twijfel al de hele middag wat ik ga koken  help!

Ik zal echt nooit een vriendje krijgen.

Je had je dag gewoon ff niet; iedereen heeft dat wel een keer ^

Okay, here we go. Dus mijn zus en haar vriend vierden hun verjaardag op dezelfde dag aangezien ze hun verjaardag maar en paar dagen schelen, nu is het zo dat me zus 21 werd en haar vriend 22 werd en een groot feest organiseerde. Ze zijn beiden heel materialistisch en stonden er op dat ze niks anders wouden dan geld!  typisch, maar het is niet anders, niet eens kadebonnen, gewoon cash anders namen ze het niet aan (zoals gezegd in hun whatsapp uitnodiging).

Nu is het zo dat ik me zus een briefje van 50 heb gegeven (aangezien ze 21 werd) en haar vriend 20 euro, okay geen probleem. 3 weken later was ik jarig, nu is het zo dat mijn zus heel gierig kan zijn, geld obsessief, merk obsessief en gewoon.. gierig. Ook haar vriend, hij is ouder dan ik en ik heb hem altijd een cadeau gegeven wanneer het gepast was, ik nooit (!) iets van hem gekregen (hun doen altijd het typische koppels ding; het 'samen' doen van een cadeau ), hij is een ongeïnteresseerde zak in alles anyways. Dus ik krijg me cadeau.. sokken, theelichtjes en een klok.. alles roze, iedereen weet dat roze niet mijn kleur is (maakt niet uit maar zet dingen in perspectief) had al een klok gekocht voor me nieuwe kamer en toen ik in de zak keek later bleek het bonnetje er nog in te zitten! Heeft me zus voor 6,45 alles gehaald bij de Actions MET HAAR PERSONEEL korting erbij  .. Ik hou compleet niet van drama dus besloot me mond maar te houden en het te laten gaan, ook al vond mijn moeder het ook extreem ongepast.. anyways, na een groot argument tussen de twee van ons omdat zij een Douglas bon van mij had gepakt en had gebruikt voor een nieuw luchtje (mijn zus leeft oprecht in haar eigen wereld) ben ik in haar kamer gegaan en heb ik die 50 euro terug genomen in andere briefjes van een oud spaarpotje van haar.. voel me heel schuldig maar ga het niet terug leggen.

Mijn ex heeft na 2 jaar een nieuwe relatie en het doet meer pijn dan verwacht. Ik heb hem veel geluk en plezier gewenst en ik gun hem dat ook oprecht. Maar het blijft een kutidee dat hij nou die dingen doet met een ander die hij eerst met mij deed. Iemand die dit ook heeft gehad? En gaat dit uiteindelijk over?

Ik voel me zo'n ontzettende bitch...

Afgelopen week heb ik afgesproken met iemand die ik zag als een hele goede vriendin. Super gezellig, mijn huisgenootje sloot op een gegeven moment aan. Op een gegeven moment was ik best moe, dus ik ging in de bank hangen terwijl de twee meiden nog aan tafel zaten. Op die manier kon ik deelnemen aan het gesprek en ondertussen een beetje serie kijken.


Nou, allemaal leuk en aardig, de serie was heel spannend dus ik was even afgeleid (ADD enzo) Beginnen de twee dames ineens te zoenen en meer. Er werd totaal geen rekening werd gehouden met het feit dat we met z'n drieën waren en ik me mega ongemakkelijk voelde. Ik ben maar opgestaan en naar beneden gelopen. Dat vriendinnetje is bij mijn huisgenootje blijven slapen.


De volgende ochtend kwam datzelfde vriendinnetje vrolijk vertellen hoe de rest van haar avond is verlopen. Ik voel me zoo kut omdat ik haar, weliswaar vriendelijk, de deur heb gewezen en ook heb verteld dat ik even geen behoefte heb aan contact. Huilen en zeggen dat ze me echt niet buiten wilde sluiten, en dat ze echt niet doorhad dat ik het zo ongemakkelijk vond. En nu voel ik me schuldig

Zag vorige week in de stad de jongen (die mijn eerste was) blijkbaar getrouwd en met kids vrolijk shoppen. Was een ferme schok