Hoii,
Ik heb sinds 1,5 jaar een relatie waar ik vaak heel blij van wordt, maar we hebben ook vaak ruzie en verschillen op veel verschillende vlakken. De laatste tijd is door corona onze relatie helemaal achteruit gegaan, waardoor ik ook meer opensta voor dit soort dingen.
Elke vrijdag gaan we op de borrel bij vrienden van ons die net een restaurant zijn begonnen. Met 2 van de jongens zijn we goed bevriend geraakt en die hebben we laatst bij ons uitgenodigd. Uiteindelijk was ik en één van de jongens (vanaf nu R) over en hebben we met z'n tweeën echt nog 4 uur alleen gechillt. Dit was heel gezellig, maar ik merkte dat we steeds dichter naar elkaar toe gingen op de bank, R z'n hand op mijn bovenbeen legde en me steeds heel intens aankeek. Hier heb ik die avond niks mee gedaan, maar zat er de rest van de week wel mee in mijn hoofd.
De vrijdag (gister) waren we dus weer bij het restaurant, en ik wachtte een beetje af hoe R zou gaan doen, want ik had duidelijk spanning tussen ons gemerkt en dat hij wel geïnteresseerd was. In het begin was R super casual, maar uiteindelijk waren we weer met z'n tweeën over (toevallig genoeg). We stonden op gegeven moment helemaal tegen elkaar aan en hij keek me de hele tijd recht aan. En toen we heel dicht bij elkaar kwamen, kuste ik hem. Hij hield het gelijk af, omdat hij mijn vriend ook kent en niet een van ons wil kwetsen. Hij zei dat als ik met mn vriend hier afspraken over had hij het heel graag wel zou willen, maar anders niet.
Uiteindelijk was er de hele avond/nacht nog spanning, en we hebben niet gekust, maar het scheelde heel weinig of we hadden seks gehad. We zaten de hele avond aan elkaar zegmaar.
Nu vind ik het heel lastig, want ik ken R nog helemaal niet goed, en ik vind het niet waard om mijn relatie hiervoor op te geven. Aan de andere kant gaat het al tijden slecht met mijn relatie en vraag ik me af of dit niet een signaal is dat ik er klaar mee ben.
Tussen R en mij is er dus super veel spanning, ik krijg hem niet uit mijn hoofd en ik zie hem dus elke vrijdag, waar mn vriend bij is. Dit is allemaal gister gebeurd, en nu moet ik volgende week vrijdag dus doen alsof er niks aan de hand is terwijl we allebei ons heel erg tot elkaar aangetrokken voelen en ik echt niks anders wil dan hem zoenen. Hij zegt ook dat ie het heel graag wil, maar dat het toch echt bij mij ligt; niet zolang mijn vriend het niet oke vindt.
Ik vind het nu heel lastig wat ik moet doen en of ik dit aan mijn vriend moet vertellen. Ik kan namelijk echt niet normaal tegen hem doen, heb geen zin meer in seks met hem en loop de hele tijd met een steen in mijn maag.
Iemand tips?