Hoi meiden! Ook ik wil me aanmelden..!
Vind het wel wat spannend, heb een aantal pagina's terug gelezen en eigenlijk is niemand zo zwaar als ik(gelukkig maar) dus dat is dan best eng om ''uit'' de kast te komen hihi.. Even zoeken waar ik moet beginnen..
Misschien vanaf het begin.. Het is vaak ''handig'' als men weet waarom je zo zwaar bent, ook om meer begrip te krijgen maar ook om te zien wat het patroon kan zijn..
Ik ben J. deze maand word ik 21jaar,
en mijn gewicht is 142,6 met een BMI van 45,8. - Ik ben erg mager geweest toen ik jong was, mijn ouders waren zelfs ongerust en deden er alles aan zodat ik mijn avondeten op zou krijgen. Dit duurde ongeveer tot ik een jaar of 8/9 was..
Toen sloeg het om.. Ik werd altijd erg gepest in de klas gewoon ''omdat ik een buiten beentje was'' toen begon ik met emotie eten. Ik kwam thuis en at een zak chips leeg, at een vol bord avond eten, en verder nog wat stiekeme dingen.. Dit liep langzaam naar aankomen en meer, meer en meer.. Ik kwam bij een diëtist terecht en heb daar niets aan gehad. Ik was een jaar of 12 inmiddels en zo depressief van al het pesten, ook inmiddels omdat ik chubby werd.. Toen ging ik naar een kliniek vanwege suïcidale gedachtes. 24uur per dag, 7 dagen in de week, gedurende 1jaar lang zat ik op een gesloten kliniek. Hier was er ook een doel gesteld om af te vallen en dit is ook niet gelukt.. Ik was weer thuis, ik was zo blij weer lekker in mn eigen omgeving te zijn! Ik had een eigen paard destijds en daar haalde ik veel plezier uit, vanuit school ging ik daarheen en ik was weer thuis rond 23.30 zo ging het iedere dag. School en paard, ik was dus altijd wel actief bezig. In 2010 is mijn lieve paardje verkocht. Ik kwam in een dal, deed niets meer, en at meer en meer..
Dit is opgelopen tot ik een jaar of 16 was heel erg depressief en wilde er iets aan doen. Ik was verdorie 16 jaar en had een
BMI van 40,4(122kg).. Ik had overal pijn in mijn lichaam omdat ik het gewicht elke keer mee moest zeulen.. Via via ben ik in een traject gekomen om een maagband te plaatsen voor ''kinderen'' ik zat net aan op de grens kwa leeftijd volgens hun (maximaal 18jaar). ik was 17jaar geworden eind februari en eind juni werd ik geopereerd. Volgens hun had ik geluk dat ik dit traject mocht ingaan. Achteraf is de maagband de grootste ''fout'' geweest van mijn leven. Dit ziekenhuis was niet gespecialiseerd en mijn maagband werd heel erg strak gezet waardoor ik niks meer kon eten. (Voor degene die niet weten wat een maagband inhoud, je kan kijken op YouTube onder de naam Lap Band daar word het misschien wat duidelijker) Ik kon alleen nog maar slechte dingen eten zoals chocolade, ijs, kroketten etc. Groente, vlees en rijst gaan allemaal erg moeilijk, hiervan moet ik constant braken. Ik braak zo'n 4 a 6x per dag. Dit ben je zat na een tijdje dus vermijd je de dingen te eten die slecht weg te krijgen zijn en eet je ''even makkelijk'' dus een stuk chocolade bijvoorbeeld. Inmiddels ben ik zo'n 24kg hiervan aangekomen.
Inmiddels heb ik mijn maagband nog steeds, ik ben bezig met het traject van een maagverkleining en darm inkorting genaamd; de Gastronomic Bypass. Dit gaat erg moeizaam ook weer ivm mijn maagband. Het ziekenhuis waar ik nu bij loop is wél gespecialiseerd in de bariatrie (operaties om overgewicht te verliezen) hier wilde ze het vocht uit mijn maagband halen. Maar ze konden het kastje van mijn maagband niet vinden. Inmiddels in een kliniek ''off the record'' geweest en hier is het ze gelukt om hem te vinden en het al vocht eruit te halen (bij een maagband betekend vocht erin; strakker. Het vocht eruit is ''losser'') deze zou nu dus geen werking meer hebben in mijn lichaam. Maar natuurlijk, dat was bij mij niet het geval... De ingang van mijn maag is waarschijnlijk gekanteld/dicht gegroeid.. Nu wacht ik op mijn ''Go'' voor de operatie. Ik ben het allemaal zó zat!
Zoals jullie kunnen begrijpen ben ik niet het standaard verhaal die wat gezonder moet eten, iets meer bewegen en dan kom ik er.. Ik heb een zware eetstoornis, en ook is het nogal genetisch aangelegd mijn moeder(135kg inmiddels 85kg) en vader(215kg inmiddels 95kg) hebben beide deze operatie ondergaan (GBP) en en weet dat ik dit niet alleen aan kan.. Hoe kill het ook klinkt ik wil niet eindigen als mijn vader.. Ik ben hard bezig om mijn leven om te gooien.. Ook ik zoek een beetje motivatie, en wat mensen om mijn verdriet van het overgewicht mee te kunnen delen. Maar ook om jullie te motiveren. Ik heb veel meegemaakt maar ook op het gebied van gezond eten en goed bewegen heb ik veel ''verstand'' (het ook nog eens uitvoeren is het volgende) ik hoop hiermee wat meiden te kunnen helpen, te motiveren, en ook om hun een hart onder de riem te steken..
Nou dat was me het verhaaltje wel..
Heel erg veel liefs, J.